Adam i Ewa to młode małżeństwo. Mają po trzydziestce i są szczęśliwi, zamożni. Ich życie wydaje się idealne, ułożone. W ich domu panuje harmonia, wszystko ma swoje miejsce i jest idealne. W końcu przyszedł czas na dziecko. Było to wszystko wspaniale zaplanowane.Rodzice już zaplanowali swojemu potomkowi przyszłość: szkołę, studia, języki taniec i polisę na wypadek ich śmierci. Chcieli, by ich dziecko było wyjątkowe i otrzymali je. Ich córka, Marysia, nazywana Myszką przyszła na świat z zespołem Downa. Rodzice byli zszokowani i nie wiedzieli co dalej. Zastanawiali się nawet nad pozostawieniem dziecka w szpitalu, a największym problemem dla nich jest to, co powiedzą inni. Adam namawia żonę do zostawienia dziecka. Ewa jednak decyduje się stworzyć mu dom. Mężczyźnie jest bardzo ciężko. Stopniowo oddala się od żony i córki, unika ich. Boi się własnego dziecka, brzydzi się nim, obwinia o wszystko Ewę i zostawia ją z tym wszystkim samą, a ona stara się jak może, ale czasami nie jest wystarczająco cierpliwa, ma już dość tego wszystkiego.

"Poczwarka" to powieść o niedoskonałości zarówno dziecka, które różni się od większości rówieśników, jest odtrącane, narażone na pośmiewisko, ale też i rodziców, który nie są doskonali. Nie wiedzą jak się w tej całej sytuacji zachować, co robić. Najgorsze co mogli w tym wszystkim robić to oddalać się od siebie, nie mieli w sobie wsparcia i było im ciężko.
Niedoskonały też jest świat, w którym żyjemy. Książka ta uczy, że niedoskonałości trzeba zaakceptować, a ludzi niedoskonałych po prostu obdarzyć miłością i przyjaźnią, bo przecież nikt z nas nie jest idealny, ani ja, ani ty.

W książce mamy ukazaną chorobę zespołu Downa. Na przykładzie Myszki możemy zobaczyć czym jest ta choroba i jak przebiega. Poznajemy zarówno problemy dziecka jak i rodziców takich dzieci: brak akceptacji innych, strach,uczucie bezradności, osamotnienie i cztery kąty w domu. Do tego dochodzi agresja.

W powieści duże znaczenie odgrywa Księga Rodzaju, a dokładnie opis stworzenia świata. Bóg jest tutaj ukazany bardziej jako człowiek, ma ludzkie cechy no i tworzy świat niedoskonały, waha się, czy to co stwarza jest dobre.

"Poczwarka" to książka, która zmusza do refleksji. Na pewno zostanie długo w mojej pamięci, bo jest cudowna. Nie jest to książka łatwa, bo tematy chorób nigdy takie nie są, ale język autorki jest bardzo przyjemny i szybko się tę książkę czyta. Jest to taki wyciskacz łez. Płakałam często, bo żal mi było Myszki. Wściekałam się też na jej ojca, który zostawił jej matkę z tym wszystkim samą, nie dawał temu dziecku miłości, odtrącał go, brzydził się nim, wstydził się go. Myślę jednak, ze jego zachowanie można zrozumieć, bo czasami trzeba się oswoić z chorobą i zrozumieć pewne rzeczy.

Źródło: http://kingaczyta.blogspot.com/2013/01/dorota-terakowska-poczwarka.html

Adam i Ewa to młode małżeństwo. Mają po trzydziestce i są szczęśliwi, zamożni. Ich życie wydaje się idealne, ułożone. W ich domu panuje harmonia, wszystko ma swoje miejsce i jest idealne. W końcu przyszedł czas na dziecko. Było to wszystko wspaniale zaplanowane.Rodzice już zaplanowali swojemu potomkowi przyszłość: szkołę, studia, języki taniec i polisę na wypadek ich...