"To jest DOBRE" pomyślałam po zamknięciu ostatniej strony. A moje myśli jeszcze długo błądziły po Ogrodzie pełnym tańczących motyli, wolnych wreszcie ze swych przyciężkich od stereotypów, poczwarzych powłok. I ja również poczułam się lekka i zbudowana - że można tak pięknie, na poły realistycznie, na poły metaforycznie, opowiedzieć o istocie trudnej miłości. Miłości, która podobnie jak zrozumienie, przychodzi czasem zbyt późno, wymaga poświęceń a niejednokrotnie samotnej walki. Choć niezaprzeczalnie główną bohaterką jest Myszka, cierpiąca na DS,to tak naprawdę żadna z postaci nie jest uprzywilejowana emocjonalnie w tej historii. Wszystkie jednakowo noszą znamiona upośledzenia, które wyrzuca je poza obrąb społeczeństwa.Histeryczna i obciążona poczuciem winy matka, wycofany i ogarnięty strachem ojciec oraz zamknięta w niedoskonałym ciele i umyśle dziewczynka - wszyscy oni dojrzewają na drodze ku miłości bezwarunkowej.

Książka, która nie pozostawia obojętnym. Daje możliwość poznania i podjęcia próby zrozumienia ważnych kwestii. Lektura obowiązkowa.

Od dziś uważniej nasłuchuję szumu drzew...

"To jest DOBRE" pomyślałam po zamknięciu ostatniej strony. A moje myśli jeszcze długo błądziły po Ogrodzie pełnym tańczących motyli, wolnych wreszcie ze swych przyciężkich od stereotypów, poczwarzych powłok. I ja również poczułam się lekka i zbudowana - że można tak pięknie, na poły realistycznie, na poły metaforycznie, opowiedzieć o istocie trudnej miłości. Miłości, która...