Książka jest dobra chociaż mam kilka zastrzeżeń do niej. Zacznę od tych dobrych przemyślanych tekstów. Zgadzam się z autorami, że Prowadzenie nowoczesnego przedsiębiorstwa zresztą tak jak każdego innego wymaga by nauczyć się zarządzać porażkami, żeby uczyć się na błędach. Jeśli poniesiemy porażkę powinniśmy pomyśleć do czego możemy wykorzystać to nad czym pracowaliśmy, a co nam nie pozwoliło odnieść sukcesu. Zgadzam się, że podróże kształcą, wzbogacają naszą wiedzę i światopogląd. Prawdą jest, że pasja jest bardzo ważna i że bez niej jesteśmy tylko wyrobnikami w pracy. Jeśli chodzi o spojrzenie oczami pracodawcy, to rada by wsłuchać się w pracownika dlaczego chce odejść i zastanowienie się nad rozwiązaniem, które pozwoliłoby rozwinąć skrzydła pracownikowi, pozwoli nam zachować w firmie osoby na których nam zależy, jednak wszystko musi mieć swój umiar. To co mi się nie podobało to używanie określenia kreatywny geniusz, wg. Google jest to osoba łącząca dogłębną znajomość własnej specjalistycznej dziedziny z ogólną inteligencją, wyczuciem biznesowym i całym wachlarzem twórczych cech. Kreatywny geniusz wg tej definicji powinien być prezesem a nie pracownikiem szeregowym. Jeśli pracownik szeregowy jest kreatywnym geniuszem, który jest opisany wyżej wymienioną definicją, kim zatem jest prezes i dyrektorzy generalni? To są Bogowie ma się rozumieć? Druga sprawa to utopia jaką prezentujecie w książce, opisując innowacyjną technologię taką jak autonomiczne samochody i inne pomysły nad którymi pracujecie w sposób idealistyczny, nie przedstawiacie zagrożeń jakie mogą z tego wynikać. Realizując jakieś pomysły trzeba ludzi informować o wadach i zaletach, skoro już jesteśmy przy kreatywnych geniuszach to nie traktujmy ludzi jak idiotów. Po za drobnymi wpadkami takimi jak samouwielbienie itp. książka jest warta przeczytania, jednak pewne sprawy trzeba brać na dystans, ot po prostu jako ciekawostki. Opinię książki zamknę świętym i świetnym cytatem to co mi się najbardziej podoba w niej i to czego na co dzień często nie robimy czyli pamiętaj drogi czytelniku jak powiedział Bill Campbell „Zrób cokolwiek – zarządził – najwyżej popełnisz błąd”. Idź do przodu, działaj, popełniaj błędy, nie daj sobie wmówić, że nie masz talentu, bo masz, każdy ma, ale nie każdy potrafi go wykorzystać!

Książka jest dobra chociaż mam kilka zastrzeżeń do niej. Zacznę od tych dobrych przemyślanych tekstów. Zgadzam się z autorami, że Prowadzenie nowoczesnego przedsiębiorstwa zresztą tak jak każdego innego wymaga by nauczyć się zarządzać porażkami, żeby uczyć się na błędach. Jeśli poniesiemy porażkę powinniśmy pomyśleć do czego możemy wykorzystać to nad czym pracowaliśmy, a co...