Książka jest chyba inna niż film. Inaczej chyba rozłożone są akcenty. Film mam wrażenie, zdominowany jest romansem tytułowego bohatera, którego perfekcyjnie zagrał Ralph Finnes (film zresztą uwielbiam - nie sposób w nim nie zakochać się i nie zalać się łzami... KLASYK). Książka to bardziej losy czwórki bohaterów mieszkających w zniszczonej wojną toskańskiej willi. Oczywiście wielki romans "Finnesa" też jest, ale włożony miedzy strony i rozproszony dopiero gdzieś od połowy książki. Opowieść świetnie napisana, niezwykle obrazowo. Momentami jest jak sen. Często książka więcej jest opisem emocji bohaterów niż zdarzeń - nic się w zasadzie nie dzieje. Jednocześnie książka prowokuje do poszukiwania, odwołując się do faktycznych miejsc i zdarzeń. Z przyjemnością przeczytałem i muszę teraz jeszcze raz obejrzeć film - na pewno będzie inaczej.
Aaaaa i mój ulubiony fragment :D :
- Madox, powiedz jak się nazuwa to zagłębienie u nasady kobiecej szyi? Z przodu. O, tutaj. Co to jest, czy ma jakąś anatomiczną nazwę? Zagłębienie wielkości odcisku twego kciuka?
Madox przygląda mi się przez chwilę w blasku księżyca.
- Weź się w garść - wymrukuje

Książka jest chyba inna niż film. Inaczej chyba rozłożone są akcenty. Film mam wrażenie, zdominowany jest romansem tytułowego bohatera, którego perfekcyjnie zagrał Ralph Finnes (film zresztą uwielbiam - nie sposób w nim nie zakochać się i nie zalać się łzami... KLASYK). Książka to bardziej losy czwórki bohaterów mieszkających w zniszczonej wojną toskańskiej willi....