Są książki które fascynują , chociaż ich treść jest jakaś lepka , zbrukana i wynaturzona . Są książki które przyciągają jakąś magiczną siłą , połykają w całości i nie dają się zapomnieć . Ta książka mnie w pewien sposób zaczarowała . Czytałam ją przełykając ślinę , bo coś dławiło mnie w gardle z niesmaku , a jednocześnie nie mogłam się od niej oderwać . Niesamowicie świetnie opisane odczłowieczenie Eriki Kohut . Narracja w trzeciej osobie i zdania typu : '' i wyjął Erykę z klasy fortepianu '', pokazują że Eryka to zwyczajny przedmiot do używania . To pierwsza książka pani Jelinek którą przeczytałam , ale już wiem że będę czytała kolejne . To straszne i niewyobrażalne jak bardzo można skrzywdzić człowieka , własne dziecko , zaspakajając swoje niezrealizowane chore ambicje . Polecam i ostrzegam jednocześnie , miejscami jest naprawdę zniesmaczająca . Autorka pozwala sobie też w niektórych miejscach na uszczypliwą ironię na temat mężczyzn i kobiet , oraz relacji między nimi , na spłaszczenie i sprowadzenie do instynktów pierwotnych , sposobów uwodzenia i zwierzęcego tokowania . Zdania pisane w pewien sposób '' jednym ciągiem '' i bez dialogów na początku mogą być lekko męczące , ale to mija...Polecam , chociaż nie wszystkim .

Są książki które fascynują , chociaż ich treść jest jakaś lepka , zbrukana i wynaturzona . Są książki które przyciągają jakąś magiczną siłą , połykają w całości i nie dają się zapomnieć . Ta książka mnie w pewien sposób zaczarowała . Czytałam ją przełykając ślinę , bo coś dławiło mnie w gardle z niesmaku , a jednocześnie nie mogłam się od niej oderwać . Niesamowicie...