Zastanawiałem się, jak najkrócej napisać o czym jest ta książka, nie powtarzając opinii innych czytelników.
Hmm... Jest to książka o powolnej śmierci kościoła katolickiego i czegoś, co kiedyś nazywało się „cywilizacją europejską”, śmierci starego świata i wartości, które powoli zastępuje relatywizm, zamęt, hipokryzja, kłamstwo.
Umiera świat, w którym obrońcy wartości zachowują się sztywno, jak ołowiane żołnierzyki - przez co są nieskuteczni - a rozpierducha antykulturowa neomarksizmu zdobywa kolejne przyczółki także wewnątrz samej kościelnej instytucji.
Jeśli jedna osoba będzie rozrzucać śmieci w pokoju, to będzie nieposprzątane, nawet gdyby 10 osób jednocześnie sprzątało, bo niszczyć i rozwalać jest łatwiej.
To moja nieoptymistyczna, najkrótsza recenzja.
Napisana przeze mnie z dzisiejszej perspektywy, traktująca tamte opisywane procesy społeczne jako etap na drodze do katastrofy cywilizacyjnej.
Zwycięstwem neomarksistów jest sam język, zakłamany, przeinaczony, którym wszyscy jesteśmy zaorani, nie wyłączając samego autora książki.
Tak zaorani, że nawet już tego nie widzimy. Kiedyś była demokracja socjalistyczna, która nie była ani demokracją, ani nie była socjalistyczna, czy Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, która ani nie była polska, ani zjednoczona, ani nie była partią, ani nie była robotnicza. Dziś dowiadujemy się wielu innych rzeczy, a przede wszystkim relatywizując przeszłość rozsiewamy hipokryzję i zakłamanie. Neomarksizm przeorał szeregi kościoła katolickiego poprzez swój marsz przez instytucje i choćby taki biskup Życiński, typowy antykulturowiec i agent SB - jest w tej książce wspomniany życzliwym okiem.
Wystarczy, więcej mi się nie chce mieszać w kotle czarownic.
Książkę oceniam mimo wszystko dość pozytywnie i daję tyle gwiazdek, ile się należy za książkę „dobrą”.

Zastanawiałem się, jak najkrócej napisać o czym jest ta książka, nie powtarzając opinii innych czytelników.
Hmm... Jest to książka o powolnej śmierci kościoła katolickiego i czegoś, co kiedyś nazywało się „cywilizacją europejską”, śmierci starego świata i wartości, które powoli zastępuje relatywizm, zamęt, hipokryzja, kłamstwo.
Umiera świat, w którym obrońcy wartości...