Przez ponad dwa lata Zofia Markowska wraz z córką Kasią przebywały w administrowanej przez Brytyjczyków Ugandzie - w obozie Kodża, utworzonym dla rodzin polskich żołnierzy, a położonym nad brzegami Jeziora Wiktorii.

Tym razem o pobycie w Afryce opowiada blisko 6-letnia Kasia, która tam właśnie rozpoczyna szkolną edukację. Uczynienie jej przez autorkę narratorką powoduje, że książka wydaje się być czasem infantylna, płytka, bowiem dziewczynka opowiada o przygodach, przeżyciach czy wszelkich zdarzeniach z perspektywy dziecka, bez emocji i wewnętrznych rozterek odczuwanych przez dorosłych. Ale mimo to możemy poznać atmosferę panującą w tym miejscu, jego klimat, ludzi i więź ich łączącą, przystosowywanie się do tamtejszych warunków, w których malaria oraz wszelkiego rodzaju jadowite węże czy pająki były powszechnym zjawiskiem.

Po zakończeniu wojny tylko nieliczni Polacy zdecydowali się na powrót do Ojczyzny, obawiając się czekającej ich rzeczywistości. Wielka Brytania nie chciała już przyjmować obywateli polskich, dlatego wielu z nich zdecydowało się wyemigrować do USA, inni do Australii czy Nowej Zelandii. Rodzina Kasi postanowiła wrócić; ich podróż do wymarzonej i wytęsknionej Ojczyzny trwała kilka miesięcy, a wiodła przez Kampalę, Nairobi, Mombasę, Kanałem Sueskim do Neapolu, a następnie Bari, aby ostatecznie przez Austrię dotrzeć do stacji Dziedzice. Stamtąd zdecydowali się pojechać do Zamościa. Czy powrót spełni ich oczekiwania, czy poradzą sobie z trudnym, codziennym życiem w zrujnowanym kraju - tego dowiemy się z kolejnej książki "Koło graniaste".

Przez ponad dwa lata Zofia Markowska wraz z córką Kasią przebywały w administrowanej przez Brytyjczyków Ugandzie - w obozie Kodża, utworzonym dla rodzin polskich żołnierzy, a położonym nad brzegami Jeziora Wiktorii.

Tym razem o pobycie w Afryce opowiada blisko 6-letnia Kasia, która tam właśnie rozpoczyna szkolną edukację. Uczynienie jej przez autorkę narratorką powoduje,...