Muszę się zastanowić, czy sięgnąć po kolejną książkę Jodi Picoult - w moim przypadku istnieją 4 szanse na 5, że na jakiś czas wyłączę się z rzeczywistości a mam teraz sporo obowiązków do wykonania.

Jest takie powiedzenie, które brzmi mniej więcej tak: "Jeśli kogoś kochasz- pozwól mu odejść. Jeśli wróci - jest twój, jeśli nie- nigdy do ciebie nie należał".

Chris i Emily mieszkają w bliskim sąsiedztwie. Od zawsze wychowują się razem. Są jak brat i sistra, nawet więcej - są nie mal jak bliźnięta jednojajowe- kiedy jedno stłucze kolano, drugie również odczuwa ból. I z czasem ta szczególna więź się rozwija. Staja się parą. Różnią się jednak od reszty nastolatków tym, że łączy ich prawdziwa miłość. Czy jednak obustronnie?

Emily postanawia odejść. Proponuje nawet Chrisowi, żeby odszedł razem z nią. Jeśli nie chce iść z nią, to niech przynajmniej jej pomoże. Jest jednak mały szczegół- Emily chce zniknąć na zawsze. Chris kocha ją tak silnie, że nie wyobraża sobie, jak miałby bez niej żyć. Potrafi jednak odczuć ból Emily i zaczyna się wahać, czy nie powinien jej pomóc w samobójstwie, żeby skrócić jej cierpienie. Uważa, że jest silniejszy i przetrwa tę pustkę, która mu postanie po śmierci dziewczyny ale nie potrafi patrzeć na jakiekolwiek jej cierpienie.

Co jednak z miłością Emily do Chrisa? Stopniowo dowiadujemy się, o ilu rzeczach dziewczyna mu nie powiedziała, do ilu aspektów swojego, i nie tylko swojego, życia go nie dopuściła. Nie myśli o tym, jak będzie żył Chris, kiedy jej nie będzie. Co się z nim stanie, jeśli znajdą go w pobliżu jego zwłok? Jak będzie wyglądała jego przyszłość?
A on, nie potrafiąc dociec prawdziwych przyczyn decyzji Emily, ze wszystkich sił chce jej pomóc.

Jestem stronnicza? Tak. Inaczej interpretuję tą książkę? Tak, bo nie chciałam decydować czy było to zabójstwo, czy samobójstwo. Dla mnie to poszukiwanie definicji co jest prawdziwą miłością. Przed czym takie uczucie może, a przed czym nie powinno się cofnąć? I kiedy kochamy bardziej - kiedy chcemy odejść pierwsi, czy kiedy chcemy odejść po ukochanej osobie, żeby ból po jej stracie wziąć na swoje barki?

A czy zabójstwo, czy samobójstwo? Czy jest jakieś usprawiedliwienie, żeby skracać drugiej osobie życie? Cóż, niech każdy rozstrzygnie to sam.

Muszę się zastanowić, czy sięgnąć po kolejną książkę Jodi Picoult - w moim przypadku istnieją 4 szanse na 5, że na jakiś czas wyłączę się z rzeczywistości a mam teraz sporo obowiązków do wykonania.

Jest takie powiedzenie, które brzmi mniej więcej tak: "Jeśli kogoś kochasz- pozwól mu odejść. Jeśli wróci - jest twój, jeśli nie- nigdy do ciebie nie należał".

Chris i Emily...