Zakończyłam tegoroczny, piękny maj, w dobrym stylu, bo Pattersonem, wprawdzie nie w czystej postaci, ale może to i lepiej, bo był przez to lżejszy.Ilekroć sięgam po dobre, sprawdzone nazwiska, cieszy mnie fakt, że coś się w ich pisaniu zmienia, pomimo stawiania na "pewniaka".
Intryga jest przejrzysta, mnóstwo dialogów, postaci dają się polubić, narracja nie zwalnia, jak to u tego autora bywa czasami.Zastosowany w książce zabieg krótkich rozdziałów, sprawia, że wzrasta dynamika akcji, a całość obserwujemy ze stale zmieniającej się perspektywy, ponieważ opowiadają nam wszystko poszczególne postaci dramatu. I tak możemy oceniać bohaterów po ich własnych opiniach, ale również ich samych widzimy oczami ludzi, którzy z nimi mają styczność, pracują razem lub są od siebie w jakiś sposób zależni.
Ponieważ rzecz dotyczy morderstw, o które oskarżony zostaje nastolatek, mający przed sobą świetnie zapowiadającą się karierę sportową, miesza się w to prasa, uliczni demonstranci i media.Chłopaka czeka proces, a czytelników spora dawka sądowych scen; posługując się językiem sportowym, stałych fragmentów gry, które ja uwielbiam, zarówno w filmach jak i książkach.
Dałam cztery gwiazdki za zakończenie, które mnie powaliło na kolana.

Zakończyłam tegoroczny, piękny maj, w dobrym stylu, bo Pattersonem, wprawdzie nie w czystej postaci, ale może to i lepiej, bo był przez to lżejszy.Ilekroć sięgam po dobre, sprawdzone nazwiska, cieszy mnie fakt, że coś się w ich pisaniu zmienia, pomimo stawiania na "pewniaka".
Intryga jest przejrzysta, mnóstwo dialogów, postaci dają się polubić, narracja nie zwalnia, jak to...