Książka niniejsza jest bodaj jedyną polską monografią Hurytów, ludu zamieszkującego w II tysiącleciu p.n.e. ziemie na pograniczu Mezopotamii, Syrii i Azji Mniejszej. Ponieważ sam temat nie funkcjonuje w powszechnym obiegu, a nazwy i imiona huryckie nie są dobrze znane, całość czyta się trudno przez wzgląd na duża liczbę niełatwych nomina propria. Autor przedstawił w tej monografii stan badań nad Hurytami aktualny 20 lat temu. Objął zarówno zarys dziejów hurytologii, historię powstania i upadku Mitanni, a także informacje o cywilizacji i religii huryckiej. Najciekawsze wydaje się to, że - mimo iż Huryci stosunkowo szybko zeszli z areny dziejów - silnie oddziałali na ludy sąsiednie, że wspomnę tu tylko o huryckim pochodzeniu dynastii władającej imperium hetyckim. Musi budzić też swego rodzaju podziw fakt, że huryckie mity (zwłaszcza tzw. mit sukcesyjny) wykazały ogromną trwałość i za czasem przeniknęły do koncepcji greckich.

Tomasz Babnis

Książka niniejsza jest bodaj jedyną polską monografią Hurytów, ludu zamieszkującego w II tysiącleciu p.n.e. ziemie na pograniczu Mezopotamii, Syrii i Azji Mniejszej. Ponieważ sam temat nie funkcjonuje w powszechnym obiegu, a nazwy i imiona huryckie nie są dobrze znane, całość czyta się trudno przez wzgląd na duża liczbę niełatwych nomina propria. Autor przedstawił w tej...