Niezmiernie trudno jest mi pisać o tym dziele, dlatego pozwolę sobie przeprosić Was, jeżeli zamiast składnej opinii, wychodzi mi jeden wielki bełkot.
Ciężko mi, ponieważ nigdy nie miałam do czynienia z taką książką, a już zwłaszcza z takimi uczuciami towarzyszącymi mi podczas czytania.
Nie ukrywam, jest to księga trudna - pełno w niej terminologii medycznej, zawiłych faktów dotyczących białaczki promielocytowej, a już najcięższy jest temat główny powieści.
Nie jest to zwykła opowiastka dla nastolatek. Chcecie się pośmiać przy lekturze? Wybierzcie inną. Wybierzcie inną, bo Bez mojej zgody przepełniona jest smutkiem. W niej ukazana jest chyba najgorsza strona życia - dramaty rodzinne, ciężka choroba. Niestety, wszystko to, co zostało w niej napisane, ma pełne prawo przenieść się do życia prawdziwego, dotknąć któregoś z nas.
Jak nigdy nie płakałam podczas czytywania, jakkolwiek smutna publikacja by nie była, tak teraz łezki kręciły mi się w oku już od niemal pierwszej strony.
W rozmowie z jedną osobą wymknęło mi się stwierdzenie, iż bestseller Picoult to taka współczesna Antygona. Im dłużej myślę nad tym stwierdzeniem, tym bardziej wydaje mi się ono prawdziwe.
Tytułowa Antygona stała się ofiarą sytuacji tragicznej, stanęła przed wyborem: pochować zmarłego brata, jak nakazuje jej religia, co z kolei jest niezgodne z wolą Kreona albo przestrzegać zakazu i żyć z nieodstępującymi ją na krok wyrzutami sumienia. Żadna z alternatyw nie była do końca dobra, niosła za sobą konsekwencje.
Annę spotyka dokładnie to samo - albo odda siostrze nerkę i będzie przez całe życie jej 'służyła' jako dawca, a jej żywot będzie uzależniony od potrzeb rodzeństwa, albo nie pozwoli na przeszczep, co nałoży na Kate wyrok śmierci.
Podsumowując mój i tak już przydługi wywód, książczyna ta może otworzyć nam oczy na wiele spraw. Może i mamy problemy w życiu, może i jest ciężko, ale zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie miał gorzej.

Niezmiernie trudno jest mi pisać o tym dziele, dlatego pozwolę sobie przeprosić Was, jeżeli zamiast składnej opinii, wychodzi mi jeden wielki bełkot.
Ciężko mi, ponieważ nigdy nie miałam do czynienia z taką książką, a już zwłaszcza z takimi uczuciami towarzyszącymi mi podczas czytania.
Nie ukrywam, jest to księga trudna - pełno w niej terminologii medycznej, zawiłych...