Kanon każdego miłośnika literatury. Dla mnie klasyka
Uczta dla ducha po raz trzeci.
Wpis dnia 19 maja 2012 r. pt.: Nie jest źle
Po raz kolejny sięgnęłam po jedną z moich ulubionych książek: "Ojciec chrzestny" Mario Puzo, która jest moim zdaniem klasyką gatunku.
Zaczęłam czytać w tramwaju w drodze z pracy do domu. Nie było tłoku, więc usiadłam sobie wygodnie i zatopiłam się w lekturze.
- Ojciec chrzestny. Super książka - usłyszałam głos za sobą.
Obejrzałam się i zobaczyłam młodego mężczyznę ze słuchawkami na uszach, ubrany był na sportowo.
- Zgadza się, już po raz trzeci czytam...
I nic więcej nie zdążyłam powiedzieć, gdyż facet zaczął mnie informować, że powstał także film na podstawie książki i gra komputerowa. Był to właściwie monolog, widać było, że człowiek jest szczęśliwy (naprawdę!), że ktoś czyta tę książkę. Zanim wysiadł powiedział, że film dobry, ale książka jest super, a gra komputerowa taka sobie.
Nie ukrywam, byłam zaskoczona. Widok osoby czytającej w tramwaju czy w autobusie nie należy do rzadkości, ale mnie zdarzyło się po raz pierwszy, by zupełnie obca osoba z takim entuzjazmem zareagowała na widok czytającego pasażera. I mimo, że na dialog nie było szans, bo mężczyzna nie dopuścił mnie do głosu, incydent ten poprawił mi humor na resztę dnia.

Kanon każdego miłośnika literatury. Dla mnie klasyka
Uczta dla ducha po raz trzeci.
Wpis dnia 19 maja 2012 r. pt.: Nie jest źle
Po raz kolejny sięgnęłam po jedną z moich ulubionych książek: "Ojciec chrzestny" Mario Puzo, która jest moim zdaniem klasyką gatunku.
Zaczęłam czytać w tramwaju w drodze z pracy do domu. Nie było tłoku, więc usiadłam sobie wygodnie i zatopiłam się...