Czemu tylko 'przeciętna'? Albowiem jest nierównomiernie rozłożona.
Jest w niej bardzo dużo informacji dotyczących wczesnego i pełnego średniowiecza, bardzo mało już mniej więcej od XIV wieku wzwyż (XIII wiek jeszcze jest jakoś opisany), zawiera jedynie podstawowe informacje. Wiele więcej miejsca poświęcone jest okresom, dla których zachowało się o wiele mniej źródeł pisanych, niż dla późniejszego okresu.
Autor skupił się bardzo dokładnie głównie nad dziejami Europy Zachodniej - państwa Franków i ich kontynuatorów aż do momentu "wytworzenia się" Francji, oraz ich wschodnim odłamem, czyli Niemcami. Natomiast dzieje państw słowiańskich i węgierskiego potraktowane zostały bardzo pobieżnie - można je porównać z informacjami, jakie można znaleźć w podręcznikach do liceum.
Dużo także miejsca poświęca się papiestwu i dziejom Kościoła powszechnego, nawet w części poświęconej schyłkowej fazie średniowiecza.
Ujawniają się tutaj zainteresowania badawcze profesora, skądinąd przecież bardzo cenionego i mającego na swoim koncie wybitne i bardzo dobre prace.
Jednak te nierówne proporcje między Zachodem a Wschodem, między wczesnym i pełnym, a (już) schyłkiem pełnego i późnym średniowieczem stanowią o dość niskiej ocenie książki. Niestety dla podręcznika i autora, synteza Manteuffla jest syntezą lepszą, bardziej usystematyzowaną i zawierającą więcej faktów i informacji (choć ostatni warunek pewnie wielu studentom się nie podoba!).

Czemu tylko 'przeciętna'? Albowiem jest nierównomiernie rozłożona.
Jest w niej bardzo dużo informacji dotyczących wczesnego i pełnego średniowiecza, bardzo mało już mniej więcej od XIV wieku wzwyż (XIII wiek jeszcze jest jakoś opisany), zawiera jedynie podstawowe informacje. Wiele więcej miejsca poświęcone jest okresom, dla których zachowało się o wiele mniej źródeł...