„ … Tak skonstruowane jest życie.
Nie uciekniemy przed zdradą i upokorzeniem,
ale przed szczęściem i miłością, też nie mamy szansy uciec...”

Kobieta w średnim wieku i po przejściach, w zasadzie niewiele pragnie od życia. Najczęściej, świętego spokoju. Nie dla niej miłosne wzloty, upojne noce, czy romantyczne wyznania. Ale czy na pewno? O sile uczucia, w dość wyważonej powieści obyczajowej, Elżbieta Ceglarek łamie stereotypy. Bo co zrobić, gdy szara rzeczywistość, dopomina się o zwyczajne zadania?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Elżbiety Ceglarek. Powiem szczerze, że poznałyśmy się z autorką wirtualnie, na facebooku. Nowe znajomości bywają owocne i teraz, mogę przedstawić Wam, moje spostrzeżenia na temat powieści pt. „Drugie życie Leny”. Pani Ela urodziła się w Zgorzelcu. Od wielu lat, mieszka w Bełchatowie i jest dyrektorką jednego z bełchatowskich przedszkoli. Podczas pracy nad publikacją, towarzyszyła jej twórczość Wojciecha Kilara i Anny German. Prywatnie, to bardzo wesoła i kontaktowa osoba.

Miejscem akcji jest Warszawa. Zakorkowana stolica sprawia, że można zagubić się w miejskim gąszczu i przysłowiowym wyścigu szczurów. Nasza bohaterka Lena Zawrocka, również jest dyrektorką przedszkola i nie wierzy w przypadkowe zrządzenie losu. A może jest całkiem odwrotnie? Przecież każdy w życiu może trochę pobłądzić, potknąć się i to niekoniecznie na schodach.

Rozwód z mężem był bolesnym doświadczeniem. Może dla tego, kobieta nie ufa mężczyznom. Mieszka na Mokotowie, na trzecim piętrze. Prowadzi dość uporządkowane życie, ale boi się żyć pełną piersią. Gdy poznaje Marcina Prajsa, traci zdrowy rozsądek.

Przystojny ginekolog jest dość majętny. Ma nienaganne maniery, ale jest zbyt gadatliwy. Ponadto pragnie być oddany swojej pracy. Ale czy to wystarczy, by zdobyć zaufanie Leny? A może, nasi bohaterowie na siebie czekali? Albo, to tylko przelotna znajomość? Pytań i odpowiedzi jest wiele, tak jak i emocji, które są wyzwalane z każdą kolejną stroną powieści.

Ciekawym tematem są poruszane „sprawy łóżkowe”. Kobieta boi się, ale wewnętrznie pragnie prawdziwego szczęścia. Znacząca jest też kwestia urażonej dumy. Fajnie napisaną powieść, lekko się czyta i ciągle, coś się w niej dzieje.

Liczę na to, że spotkamy się z pisarką osobiście, wymienimy nasze spostrzeżenia i uwagi, na temat życia, książek i pisania, które jest pasją, ale i ciężkim kawałkiem chleba.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
(www.redaktor21.bloog.pl)

P.S Dziękuję za miłe słowa w dedykacji ;-)

Wydawnictwo: Rozpisani.pl
Oprawa: miękka
Liczba stron: 404

„ … Tak skonstruowane jest życie.
Nie uciekniemy przed zdradą i upokorzeniem,
ale przed szczęściem i miłością, też nie mamy szansy uciec...”

Kobieta w średnim wieku i po przejściach, w zasadzie niewiele pragnie od życia. Najczęściej, świętego spokoju. Nie dla niej miłosne wzloty, upojne noce, czy romantyczne wyznania. Ale czy na pewno? O sile uczucia, w dość wyważonej...