"Zawsze będzie miał żonę, którą kocha, ale która już nigdy nie będzie dla niego żoną. Nie będzie przyjaciółką, której mógłby się zwierzyć, ani partnerką, z którą mógłby dzielić radości i zmartwienia. Ani kochanką, która dotknęłaby go tak, jak pragnął być dotykany. Tak wiele stracił."

Ten cytat bardzo mnie poruszył. Mówi tak wiele ale i jednocześnie skrywa bardzo dużo. Na początku myślałam, że ta historia opowiada głównie o bohaterce Joelle - jej życiu, rozterkach, problemach i skrywanej miłości. Ale zdałam sobie sprawę, że jest jeszcze jedna bohaterka, której życie skończyło się w momencie wypadku, ale jesteśmy w stanie zobaczyć jej oczami jak było wcześniej, co przeżywała i kim była - Lisbeth.

To pierwsza książka, którą przeczytałam autorki Diane Chamberlain "W cieniu", a jest ich wiele i bardzo mile zaskoczyło mnie, że pomimo iż bohaterowie wydają się być jednymi z wielu jacy byli w innych książkach, jakie miałam okazje poznać, to tu wybijają się ponad nimi. Bohaterowie niebanalni, opowiadanie wciągające, które daje wiele do myślenia i pomaga o wielu rzeczach się dowiedzieć, jakich normalnie nie poznałabym.
Żona, która w trakcie porodu dostaje wylewu, mąż, który zostaje sam z synem, co przytłacza go tak bardzo iż ląduje w łóżku z najlepszą ich przyjaciółką, a ta z powodu wyrzutów sumienia, chce odpokutować i pomóc wyzdrowieć jego żonie. To niekończące się koło, tylko sprowadza rozpacz, poczucie winy i chęć ucieczki. Jednak na horyzoncie zaczyna pojawiać się mała iskierka nadziei, która może pozwoli uratować Mare żonę Liama, a Joelle pomimo wiedzy, że uratowanie przyjaciółki będzie oznaczać koniec przyjaźni z nią i Liamem, gdyż zrobiła coś co jest niewybaczalne i będzie musiała za to odpokutować.

Joelle, to osoba która nie patrzy na siebie, tylko na innych ludzi. Jej narodziny były bardzo nieszczęśliwe, gdyż urodziła się martwa, i choć mogłoby się to wydawać dziwne, do życia przywróciła ją za pomocą dotyku pewna znachorka - Carlynn. Dzięki niej była w stanie poznać co to życie. Joelle, pracuje w szpitalu na oddziale ogólnym i chirurgii ogólnej, gdzie spotyka tam bardzo często Liama, który natomiast pracuje na oddziale onkologicznym i kardiologicznym, i nie zdaję sobie sprawy z uczucia jakimi pała do niego Joelle. Obydwoje zbliżyli się do siebie jednak, co powoduje ich ogromne wyrzuty sumienia względem chorej Mary. I tym samym Joelle szuka pomocy, gdyż inne sposoby zawodzą, jedzie spotkać się ze znachorką, która uratowała jej życie, a raczej podarowała drugie. Ta postanawia jej pomóc, jednak okrywa tajemnice Joelle, która prosi kobietę o dyskrecje, tym samym zupełnie poświęcając się innym, nie myśląc o konsekwencjach, które dla niej są katastrofalne, gdyż postanawia po wszystkim wyjechać, pozostawiając wszystko i wszystkich.
Drugą bohaterką z przeszłości jest Lisbeth, bliźniaczka znachorki Carlynn, która była niechcianym dzieckiem. Delora matka bliźniaczek, kocha tylko Carlynn i widzi tylko jej istnienie, tym samym skreślając zupełnie ze swojego życia Lisbeth, dla której nigdy życie matki nie miało znaczenia. Jedynie jej ojciec Franklin, darzył miłością obie dziewczynki, tym samym starał się Lisbeth zastąpić i matkę, niestety umiera po paru latach pozostawiając ją samą. Ta choć wcześniej była nieśmiała, jeszcze bardziej odseparowała się od ludzi. Miała tylko Carlynn, którą jednocześnie kochała i nienawidziła, bo ta zawsze miała lepiej od niej. Lepszą szkołę, lepszych przyjaciół, lepszy wygląd, lepsze ubranie. Wszystko miała lepsze i była lepsza, bo miała dar, którego ona nie posiadała. Ale nigdy jej o tym nie powiedziała. Ukrywała tajemnice siostry, iż może leczyć, nie to za mało powiedziane, uratować życie z rąk śmierci. Jednak wypadek zmienił wszystko, a dokładniej zakończył życie Lisbeth, a zapoczątkował nowe życie Carlynn. By zrozumieć dokładnie sens tych słów, trzeba przeczytać powieść do końca.

Książka zachwyca, wzrusza i oczarowuje. Dwie różne bohaterki, dwa różne poglądy na świat, życie i śmierć. Mieszają się ze sobą, lecz to nie wpływa na przebieg historii, wręcz dodaje jej tego klimatu, gdy możemy poznać życie dwóch różnych osób.
Polecam przede wszystkim osobą, które rozumieją takie opowiadania i chcą przeżywać wzloty i upadki bohaterów, wiedząc że w każdym momencie może wkraść się niekontrolowana łza. To książka obok której nie da się przejść obojętnie. Trzeba ją poznać i zrozumieć, bo po tysiąckroć warto!

"Zawsze będzie miał żonę, którą kocha, ale która już nigdy nie będzie dla niego żoną. Nie będzie przyjaciółką, której mógłby się zwierzyć, ani partnerką, z którą mógłby dzielić radości i zmartwienia. Ani kochanką, która dotknęłaby go tak, jak pragnął być dotykany. Tak wiele stracił."

Ten cytat bardzo mnie poruszył. Mówi tak wiele ale i jednocześnie skrywa bardzo dużo. Na...