Mam mieszane uczucia co do Grzechu wartej. Z jednej strony chwilami całkiem nieźle się bawiłam, jednak z drugiej znacznie częściej poważnie irytowałam.
Zacznę od pozytywów - autorka pisze poprawnie, dość sprawnie konstruuje fabułę, jej powieść chwilami bywa zabawna, co dla mnie jest zdecydowanym atutem. Pani Agata ma lekkie pióro, co sprawia, że jej książki przyjemnie się czyta.
Jednak zdecydowanie przeważają negatywy: fabuła zawiera nieścisłości, bohaterowie postępują nielogicznie - bo która wnuczka na złość babci rozważa prostytuowanie się?
Wątek, na którym autorka zbudowała całą powieść również jest dla mnie nieprzekonywujący, ponieważ Agata dopiero na końcu książki uzmysławia sobie, że popełnia przestępstwo. A skoro jest inteligentna, to bez względu na sytuację rodzinną powinna odrzucić propozycję co najmniej nieetyczną, jeśli nie podpadającą pod kodeks karny.
Co więcej nie potrafię sobie wyobrazić legalnie działającej firmy oferującej usługi szpiegostwa gospodarczego. No chyba, że to była mafia... I te wszystkie informacje o wszystkich, które były w ich posiadaniu. Nawet datę czyjegoś pierwszego pocałunku.
I końcówka - zupełnie nierealna!
Całość oceniam jako naiwną, a sama autorka wcale nie rozwinęła się od publikacji swojej pierwszej książki. W moim posiadaniu znajdują się jeszcze inne jej powieści i już obawiam się, co za bzdury w nich znajdę.

Mam mieszane uczucia co do Grzechu wartej. Z jednej strony chwilami całkiem nieźle się bawiłam, jednak z drugiej znacznie częściej poważnie irytowałam.
Zacznę od pozytywów - autorka pisze poprawnie, dość sprawnie konstruuje fabułę, jej powieść chwilami bywa zabawna, co dla mnie jest zdecydowanym atutem. Pani Agata ma lekkie pióro, co sprawia, że jej książki przyjemnie się...