Zarejestrowałam się na portalu, żeby ostrzec przed tą książką.

Od razu się przyznam, że mam uraz do pisarek w dziedzinie thrillera/kryminału. Z doświadczenia przekonałam się, że w 90% przypadków muszą wplątać wątek romansidła na kiepskim poziomie i w celu oszczędzenia sobie tego, unikam od dłuższego czasu powyższego połączenia (pisarka+thriller). W przypadku tej książki, poczułam ukłucie niepokoju, kiedy we wstępie autor przyznał, że to jego pierwsze podejście do głównej bohaterki-kobiety. I niestety przeczucie okazało się słuszne, zrobił z niej zupełną idiotkę. Dalej pojawiają się spoilery (wraz z ujawnieniem zakończenia), jako przykłady idiotycznego według mnie zachowania.

W jaki sposób najlepiej znaleźć miłego, zdrowego, wykształconego ojca swojego dziecka na cele sztucznego zapłodnienia? Przez ogłoszenie.

Kiedy już dowiesz się, że jednak ogłoszenie nie było najlepszym sposobem i od paru dni jesteś w ciąży ze schizofrenikiem-mordercą, co robisz? Poważnie zastanawiasz się, czy w ogóle powinnaś się poddać aborcji (choć przecież pochodzenie i psychika ojca były dla ciebie tak ważne) i dramatycznie, na sekundę przez połknięciem tabletki, rezygnujesz.

Gdy schizofrenik-morderca zaczyna cię prześladować i policja sugeruje przeprowadzkę? Zostajesz nadal samiutka w swoim mieszkaniu.

Prześladowca niszczy ci karierę zarzutami o aborcji? Ogłaszasz wszem i wobec, że jednak dziecka nie usunęłaś - to na pewno ukoi jego skołatane nerwy.

Twój były po jednej rozmowie z tobą ginie w tragicznych okolicznościach? Następnego dnia pobiegnij do swojej przyjaciółki mieszkającej z dwójką małych dzieci, przecież na pewno ich nie zaatakuje.

Wygląda na to, że w/w schizofrenik-morderca zginie we wznieconych przez siebie płomieniach? Leć go ratować, narażając życie swoje i swojego wyczekiwanego dziecka.

Natomiast zakończenie tej farsy było tak tanie i żałosne, że brakło mi już nawet sił na wycie bezsilności i zaczęłam się śmiać z głównej bohaterki i z siebie, bo gdy zacznę czytać książkę, to ją kończę. Najwyraźniej prześladowca kiepsko śledził facebooka głównej bohaterki, ponieważ na chwilę przed jego śmiercią, główna bohaterka złapała go za dłoń i wyznała, że jego dziecko żyje. W tym momencie pełnym oczyszczenia, w końcu opuścił ten padół łez.

Z całego serca nie polecam.

Zarejestrowałam się na portalu, żeby ostrzec przed tą książką.

Od razu się przyznam, że mam uraz do pisarek w dziedzinie thrillera/kryminału. Z doświadczenia przekonałam się, że w 90% przypadków muszą wplątać wątek romansidła na kiepskim poziomie i w celu oszczędzenia sobie tego, unikam od dłuższego czasu powyższego połączenia (pisarka+thriller). W przypadku tej książki,...