Zabieg wprowadzenia przez autorkę formy narracji ze strony każdej z bohaterek oddzielnie niespecjalnie udany, gdyż niejasny i wprowadza lekki chaos. Czasami ma się problem z rozpoznaniem osoby, która w danej chwili opowiada swoją historię.
Nie ukrywam, że zainteresował mnie tytuł oraz wątek artystyczny, a to rzecz mi bliska.
Tytuł po przeczytaniu kilku rozdziałów, moim zdaniem, nie ma nic wspólnego z treścią.
Natomiast temat przyjaźni pomiędzy kobietami zawsze na czasie, jednak zabrakło mi historii, która trzymałaby mnie w napięciu i nie pozwalała się od książki oderwać.
Otrzymałam zwykłe opowiadania bohaterek o ich zwykłym życiu, bez żadnego dreszczyku, który aż się prosił aby go wpleść miejscami. Takich historii jak w tej książce jest wokół nas sporo, i nic w tym niezwykłego.
Pierwsza połowa jeszcze znośna ponieważ poznajemy główne postaci i ich codzienne zmagania życiowe oraz zawodowe, natomiast w drugiej części, im dalej, nic się niestety nie zmienia, zaczęłam się po prostu nudzić.

Może o to właśnie autorce chodziło? O zwykłe codzienne życie? Jeżeli tak to forma i fabuła nie do końca przemyślane.

Nie twierdzę, że książka jest zła, moim zdaniem jest przeciętna, kilka rzeczy frapuje więc warto przeczytać chociażby dla pewnych refleksji i przemyśleń nad przyjaźnią i życiem.

Dlatego ani polecam ani nie polecam.

Zabieg wprowadzenia przez autorkę formy narracji ze strony każdej z bohaterek oddzielnie niespecjalnie udany, gdyż niejasny i wprowadza lekki chaos. Czasami ma się problem z rozpoznaniem osoby, która w danej chwili opowiada swoją historię.
Nie ukrywam, że zainteresował mnie tytuł oraz wątek artystyczny, a to rzecz mi bliska.
Tytuł po przeczytaniu kilku rozdziałów, moim...