Świetny komiks dla wszystkich czytelników, bez górnej granicy wiekowej. Jest to zbiór osiemnastu krótkich opowieści nasyconych do cna dobrym humorem i ogromną dawką przyrodniczej wiedzy. Nie są one ze sobą powiązane, to odrębne scenerie i sytuacje. Wszystkie przygody rozgrywają się w przepięknej Puszczy Białowieskiej, a ich bohaterami są zwierzęta, mieszkańcy lasu.🌲 Obserwujemy braci mniejszych w totalnie zaskakujących i niewyobrażalnych dla nas okolicznościach. Na początku poznajemy tytułowego starego wilka, który z biegiem lat przestał pasować do współczesnego lasu. Po tym, jak przegonił z lasu pitbulla, sam został z niego wygnany. Kolejne zwierzęta to między innymi łasica ninja, łoś z parciem na szkło, wiewiórka zbzikowana na punkcie matematyki, niezbyt mądra sowa czy dziadek dżdżownica, który jest skarbnicą przyrodniczej wiedzy... W tych krótkich opowiadaniach na pewno nie brakuje absurdów choćby szalejący w lesie bardzo głodny pitbull, zwierzęta robiące sobie selfie czy właśnie słynna sowa, która zwykle uważana za symbol mądrości, tu zostaje przedstawiona w nieco innym świetle. 🦉
.
W komiksie jest naprawdę sporo zagadnień głównie z zakresu biologii, które przez pryzmat zabawnych przygód są mniej lub bardziej wyjaśnione. Wiele ciekawostek możemy dowiedzieć się o życiu zwierząt w bardzo przyjemny sposób. Zdecydowanie za dużo jest moim zdaniem takiego "dorosłego" czy encyklopedycznego słownictwa. Odnoszę wrażenie, że o ile starsi czytelnicy ogarną temat, tak młodsi mogą mieć problem z pewnymi zwrotami. Nie mniej jednak uważam, że nadal można świetnie się bawić przy czytaniu tej książki, ponieważ humor i zachowanie zwierząt jest przednie! Ilustracje są proste, barwne i bardzo przypadły do gustu Łobuzowi, szczególnie jeśli chodzi o mimikę bohaterów. Autorem ich jest również pan Tomasz, który oprócz tworzenia książek i ilustracji do nich, zajmuje się zawodowo badaniem historii przyrodniczej Puszczy Białowieskiej. Jeśli chcecie więc zasiąść przy zabawnym i zwierzęcym komiksie, na pewno Wam się spodoba. Ja chyba spodziewałam się czegoś innego, aczkolwiek przeczytałam na jednym wdechu :)

Świetny komiks dla wszystkich czytelników, bez górnej granicy wiekowej. Jest to zbiór osiemnastu krótkich opowieści nasyconych do cna dobrym humorem i ogromną dawką przyrodniczej wiedzy. Nie są one ze sobą powiązane, to odrębne scenerie i sytuacje. Wszystkie przygody rozgrywają się w przepięknej Puszczy Białowieskiej, a ich bohaterami są zwierzęta, mieszkańcy lasu.🌲...

Zbiór 18 krótkich historyjek z życia Puszczy Białowieskiej i jej mieszkańców, każda z innymi zwierzakami w rolach głównych (niektóre przeplatają się w kilku opowiadaniach). Spotkamy tutaj wilki, żubry, dziki, wiewiórki, wydry, łasice i wiele innych - każdy z innymi problemami odnoszącymi się do leśnych realiów.
Samojlik umiejętnie nadał im indywidualne cechy ludzkie (mysz znająca karate, łasica ninja, wiewiórka łasicę ogarnięta matematycznym obłędem) przy jednoczesnym zachowaniu specyfiki ich dzikiej natury oraz gatunku.

Poszczególne rozdziały nawiązują do klasyki światowego kina a w treści pojawiają się aluzje do scen z filmów. Jednak nie to jest tutaj najważniejsze. Samojlik na przykładzie wydarzeń opisanych w komiksie stara się przedstawić i wyjaśnić różne zagadnienia ze świata przyrody. Dowiadujemy się z nich między innymi o tym dlaczego i jak bardzo ważny jest wilk w ekosystemie, jak istotna w lesie jest równowaga i do jak opłakanych skutków może doprowadzić jej zachwianie...

Pewne zastrzeżenia może wzbudzać tekst. Rozumiem, że komiks dedykowany jest do młodszego czytelnika i nie wymagam od niego przepięknej polszczyzny rodem z powieści Sienkiewicza, jednak takie wyrażenia jak „yo ziomale”, „siemano”, czy „old school, bejbe” sprawiły, że na mojej twarzy czasem pojawiał się grymas. Język polski jest tak piękny i bogaty, że nie wymaga stosowania podwórkowego slangu czy anglicyzmów. Bez problemu można by zastąpić je naszą polską - "wyluzowaną" mową.

Drugie "ale" to przeróżne "uczłowieczenia" jakie wprowadził autor np. czworonożne zwierzęta, które chodzą na dwóch nogach. Według mnie mnie trochę odbierają one naturalności i mogą zaburzać postrzeganie przyrody przez najmłodszych. 

Nie zmienia to faktu, że "To nie jest las dla starych wilków" stanowi udany, interesujący i ciekawy komiks. Według mnie dla wszystkich, niezależnie od wieku - dorośli również mogą miło spędzić czas. Autor poruszył w nim na prawdę wiele przyrodniczych oraz naukowych zagadnień, jednocześnie nie przytłaczając czytelnika. Nie są to suche fakty, nudny referat czy też wykład - sporo tutaj lekkości.

Zbiór 18 krótkich historyjek z życia Puszczy Białowieskiej i jej mieszkańców, każda z innymi zwierzakami w rolach głównych (niektóre przeplatają się w kilku opowiadaniach). Spotkamy tutaj wilki, żubry, dziki, wiewiórki, wydry, łasice i wiele innych - każdy z innymi problemami odnoszącymi się do leśnych realiów.
Samojlik umiejętnie nadał im indywidualne cechy ludzkie...

Wypożyczyłam dla córki (i siebie ;-) kolejny komiks przyrodniczy Samojlika.
Tytuł długi: "To nie jest las dla starych wilków", opowieści krótkie.

Każda z nas przeczytała książkę osobno.

Opinia córki:
Krótkie opowiadania komiksowe. Uczące. Fajne.
Dobrze się czyta. Szybko się czyta.

Moja opinia:
Świetne opowiadanka, czasem bez akcji. Niektóre oddzielne, inne powiązane bohaterami / myślą.
Nafaszerowane wiedzą przyrodniczą, czasem trudnymi słowami (np. reintrodukcja, mikoryza).
Napisana z wielkim poczuciem humoru, językiem "na luzie", z wyrażeniami żargonowymi (np. siemka, ziomal)
i neologizmami (np. bezproblemościowo, sorencja).
Przyjemne dla oka.
Same plusy! :-)


Nasze opinie są króciutkie, a jeśli chcecie wiedzieć więcej, to po prostu sięgnijcie po tę książkę :-)
Znajdziecie tam odpowiedzi m.in. na pytania:
Po co w lesie są wilki?
Co potrafią dziki, a co żubry?
Jakie grzyby wchodzą w symbiozę z jakimi drzewami?
Dlaczego łasica zimą bieleje (nawet, gdy zima bezśnieżna)?
Jak spędzają zimę świstunki, a jak nietoperze? - na poniższym zdjęciu.

Fraktale, liczby Fibonacciego, wielokąty foremne, wielościany foremne, teoria grafów - mówi Wam to coś?
To matematyka ;-)
Tak, matematyka w komiksie przyrodniczym!
Zadziwiające są powiązania matematyki ze światem przyrody. I to też znalazło się w książce.
Posłuchajcie np. początku jednego z wywodów dziadka-dżdżownicy:
Obserwacja życia mrówek była inspiracją do stworzenia algorytmów poszukiwania optymalnych tras.
Albo zerknijcie na zdjęcia:

Książka ma 96 stron,
a na zdjęciach, które umieszczam na blogu widać, że komiksowe dymki zawierają całkiem sporo tekstu ;-)




https://bajdocja.blogspot.com/2017/01/to-nie-jest-las-dla-starych-wilkow.html

Wypożyczyłam dla córki (i siebie ;-) kolejny komiks przyrodniczy Samojlika.
Tytuł długi: "To nie jest las dla starych wilków", opowieści krótkie.

Każda z nas przeczytała książkę osobno.

Opinia córki:
Krótkie opowiadania komiksowe. Uczące. Fajne.
Dobrze się czyta. Szybko się czyta.

Moja opinia:
Świetne opowiadanka, czasem bez akcji. Niektóre oddzielne, inne powiązane...

Dowiedziawszy się o tym komiksie i zobaczywszy kilka stron w internecie, stwierdziłam, że warto kupić (zawsze to miło kilka ciekawostek przyrodniczych poznać i lepiej zapamiętać dzięki humorowi). Pierwsze rozczarowanie (mogłam sprawdzić przed zakupem, przyznaję): to nie do końca jeden komiks, tylko kilkanaście małych opowiadań-komiksów (na 92 stronach!). Przez to trudno wczuć się w treść, wiedza wydaje się jakby opakowana w niezbyt udany humor. Jedyne fajne teksty: "Wielka draka w lesie mieszanym" i "Stowarzyszenie wędrujących świstunek".

Dowiedziawszy się o tym komiksie i zobaczywszy kilka stron w internecie, stwierdziłam, że warto kupić (zawsze to miło kilka ciekawostek przyrodniczych poznać i lepiej zapamiętać dzięki humorowi). Pierwsze rozczarowanie (mogłam sprawdzić przed zakupem, przyznaję): to nie do końca jeden komiks, tylko kilkanaście małych opowiadań-komiksów (na 92 stronach!). Przez to trudno...

Nie obejdzie się bez egzaltacji: KOCHAM PUSZCZĘ BIAŁOWIESKĄ i jej mieszkańców.

Bezapelacyjnie i do samego końca.

Jednak czasem wolałabym żeby zwierzęta mniej mówiły. Mniej mówiły po ziomalsku. Mniej mówiły po akademicku.

Nie obejdzie się bez egzaltacji: KOCHAM PUSZCZĘ BIAŁOWIESKĄ i jej mieszkańców.

Bezapelacyjnie i do samego końca.

Jednak czasem wolałabym żeby zwierzęta mniej mówiły. Mniej mówiły po ziomalsku. Mniej mówiły po akademicku.

Zauroczyła mnie ta książka. Krótkie historyjki, każda podająca wiedzę w sposób nienachalny, a wręcz przeciwnie sprytny i śmieszny. I to nie tylko z dziedziny biologii. Jest fizyka, jest genetyka, jest matematyka. Jest uczony dziadek dżdżownica, z którego naśmiewa się wnuczek. Jest zakręcona wiewiórka, która chce zrozumieć reguły rządzące w przyrodzie. Jest młoda świstunka, która wcale nie chce migrować, lecieć sześć tysięcy kilometrów, męczyć się i chudnąć. Jest łoś, który musi pamiętać o tym, żeby zachowywać się poważnie przed fotopułapkami. No i oczywiście, są szopy, które chcą rządzić lasem. Mnóstwo gry słownej, żartu, śmiechu. Lecz jest jedno ale... Sprawdziłam mój zachwyt na mojej dwunastoletniej córce. Jakież było moje rozczarowanie, gdy okazało się, że nie chwyciło. Czyżby to był jednak komiks dla dorosłych, pomimo tego, iż w zamierzeniu autora jest dedykowany dla dzieci? Nie wiem. Co prawda, moje dziecko nie jest fanem komiksów i naprawdę mi przykro, że nie zapałało miłością do twórczości pana Samojlika, ponieważ chciałabym ją z ręką na sercu polecić wszystkim.

Zauroczyła mnie ta książka. Krótkie historyjki, każda podająca wiedzę w sposób nienachalny, a wręcz przeciwnie sprytny i śmieszny. I to nie tylko z dziedziny biologii. Jest fizyka, jest genetyka, jest matematyka. Jest uczony dziadek dżdżownica, z którego naśmiewa się wnuczek. Jest zakręcona wiewiórka, która chce zrozumieć reguły rządzące w przyrodzie. Jest młoda świstunka,...

Samojlik zawsze spoko. Kupcie dzieciakom. Niech się zarażą ciekawością świata, niech się śmieją z tych żartów i nauczą szacunku do przyrody.

Samojlik zawsze spoko. Kupcie dzieciakom. Niech się zarażą ciekawością świata, niech się śmieją z tych żartów i nauczą szacunku do przyrody.

Kolejny raz autor mile zaskakuje pomysłami i ciekawostkami e świata przyrody.

Kolejny raz autor mile zaskakuje pomysłami i ciekawostkami e świata przyrody.

Humorystyczne opowieści o mieszkańcach lasu. Jest to książka wciągająca którą można czytać kilka razy. Polecam, Sir Gzlybek

Humorystyczne opowieści o mieszkańcach lasu. Jest to książka wciągająca którą można czytać kilka razy. Polecam, Sir Gzlybek

Świetny komiks pięknie wydany.Obrazki, kolory bardzo miłe dla oka,ale i treść wartościowa i zabawna,żargon bardzo w moim guście bawiłam się wyśmienicie czytając polecam☺

Świetny komiks pięknie wydany.Obrazki, kolory bardzo miłe dla oka,ale i treść wartościowa i zabawna,żargon bardzo w moim guście bawiłam się wyśmienicie czytając polecam☺