Powieść o dość specyficznym klimacie. Zapewne nie dla każdego. Ja lubię takie zahaczające o surrealizm treści, więc daję ocenę powyżej średniej.
Plus za zabawę nie tylko treścią ale także i formą przekazu, co jest spotykane niezwykle rzadko.
Powieść Salvadora Plascencia daje do myślenia. Na pewno nie jest to coś do bezrefleksyjnego czytania. Co z tego wyciągniesz, to zależy tylko od Ciebie. Ja czytałem już dwa razy, za każdym razem z innymi wnioskami.
Podobno według specjalistów od literatury, książka ta jest bogata w alegorie i odniesienia do klasyki. Nie mnie to oceniać :)

Jeżeli lubisz abstrakcję, improwizację a przy tym lubisz wieczorami rozmyślać nad przeczytanym tekstem, to polecam Ci tę książkę. Jeżeli nie, to możesz się szybko zniechęcić.

Powieść o dość specyficznym klimacie. Zapewne nie dla każdego. Ja lubię takie zahaczające o surrealizm treści, więc daję ocenę powyżej średniej.
Plus za zabawę nie tylko treścią ale także i formą przekazu, co jest spotykane niezwykle rzadko.
Powieść Salvadora Plascencia daje do myślenia. Na pewno nie jest to coś do bezrefleksyjnego czytania. Co z tego wyciągniesz, to...

Tak właściwie to nie-przeczytane. Tzn technicznie rzecz biorąc przeczytałam tą powieść kilka lat temu i wtedy weszła mi całkiem gładko, natomiast tym razem była dla mnie tak wielką męką, że nie dość tego, że nie dotarłam do końca, to również postanowiłam oddać posiadany egzemplarz do biblioteki.
Napisana może i ciekawie, ale odebrałam to jako nadmierne pomieszanie rzeczywistości z poplątaną boską sferą. Po prostu nie. Mój czas na tego typu powieści po prostu przeminął. Obawiam się, że bezpowrotnie.

Tak właściwie to nie-przeczytane. Tzn technicznie rzecz biorąc przeczytałam tą powieść kilka lat temu i wtedy weszła mi całkiem gładko, natomiast tym razem była dla mnie tak wielką męką, że nie dość tego, że nie dotarłam do końca, to również postanowiłam oddać posiadany egzemplarz do biblioteki.
Napisana może i ciekawie, ale odebrałam to jako nadmierne pomieszanie...

Dziwna książka, z jeszcze dziwniejszym układem tekstu i (delikatnie mówiąc) oniryczną fabułą. Ale i tak miło było poczytać o El monte Flores, o śmiertelnych zatruciach limonkami i tytułowych ludziach z papieru. W tej książce zaciera się, wykreowana na początku przez autora, granica między Saturnem a bohaterami, których obserwuje. Z czasem to on staje się przedmiotem obserwacji- ale naszych.

Dziwna książka, z jeszcze dziwniejszym układem tekstu i (delikatnie mówiąc) oniryczną fabułą. Ale i tak miło było poczytać o El monte Flores, o śmiertelnych zatruciach limonkami i tytułowych ludziach z papieru. W tej książce zaciera się, wykreowana na początku przez autora, granica między Saturnem a bohaterami, których obserwuje. Z czasem to on staje się przedmiotem...

Zakręcona, ale można coś w niej znaleźć dla siebie

Zakręcona, ale można coś w niej znaleźć dla siebie