Po skończeniu pierwszego tomu serii byłam w szoku. Dosłownie, byłam pełna podziwu dla autorki przez stworzenie takiej fabuły, gdzie wszystko było zaledwie małym elementem wielkiej machiny. Zaczynając czytać drugi tom, nie miałam pojęcia, czego się spodziewać. Po ostatnich stronach poprzedniej części, zastanawiałam się, co kombinuje Tony i jakie będą jego następne kroki.
Wcześniej Claire doświadczyła konsekwencji zemsty Anthony’ego i próbuje na nowo poukładać sobie życie. Wychodzi wcześniej z więzienia i zamieszkuje razem z Amber i jej bratem, Harrym. Czy poukładanie wszystkich spraw będzie możliwe, zwłaszcza, kiedy okaże się, że Anthony tak naprawdę nie zniknął z jej życia? Czy może Claire dokona własnej zemsty...?


Wow. Ta część wciągnęła mnie zdecydowanie bardziej niż poprzednia. Teraźniejsze wydarzenia były ciekawsze, nie było tej nudy, która na chwilę zapanowała w pierwszym tomie. Cały czas coś się dzieje, czy to w teraźniejszości, czy to w przeszłości – a momentami nawet wolałam te z przeszłości, z wielką chęcią poznawałam losy rodziny Rawlsów i młodej Marie. Fragmenty niejednokrotnie kończyły się w naprawdę ciekawych momentach i autorka przechodziła do innego wątku, co tylko sprawiało, moja ochota na czytanie była tym większa. I w miarę czytania wracały do mnie pozytywne odczucia względem Tony’ego. Nie wiem, co takiego w sobie ma, ale ciężko mu się oprzeć, pomimo wszystko. A jednocześnie też śledzimy losy Sophie i Dereka, którzy też mają swój udział w tej całej historii.
Ogólnie po raz kolejny mogłam zachwycać się fabułą. Wszystko jest tak idealnie przemyślane, skomplikowane i trzymające w napięciu. Kilka razy porządnie się zdziwiłam, co jest dla mnie ogromnym plusem, bo lubię, jak książka potrafi mnie zaskoczyć. Historia ma wiele wątków i wielu bohaterów, a wszystko w jakiś sposób się ze sobą łączy. Ciężko to wszystko opisać, bo książka jest długa i tak dużo się w niej dzieje, obrót spraw niejednokrotnie się zmienia. I w pewnym momencie, jak zaczęłam sobie w głowie łączyć fakty, nagle wszystko wpadło na swoje miejsce, to znowu siedziałam z opadniętą szczęką i po prostu z niedowierzeniem czytałam dalej.
A końcowe wydarzenia... cholera. Znowu taka emocjonalna końcówka. I szczerze? Kompletnie nie rozumiem tego, co zrobiła Claire. Jestem za Tony’m. I od razu biorę się za następną część.

Po skończeniu pierwszego tomu serii byłam w szoku. Dosłownie, byłam pełna podziwu dla autorki przez stworzenie takiej fabuły, gdzie wszystko było zaledwie małym elementem wielkiej machiny. Zaczynając czytać drugi tom, nie miałam pojęcia, czego się spodziewać. Po ostatnich stronach poprzedniej części, zastanawiałam się, co kombinuje Tony i jakie będą jego następne kroki....