Zakończenie historii „Bizarro’s Word”. Bizarro udaje się uciec Supermanowi, więc bohater musi dalej ścigać swojego złego sobowtóra. Moim zdaniem trochę na siłę przeciągają tutaj polowanie na Bizarro – już w poprzednim numerze ten wątek został zamknięty, a tutaj mamy trochę powtórkę z rozrywki, ale z udziałem Guardiana. Dużym plusem jest to, że zarówno Lois Lane, jak i Superman są już trochę bardziej empatyczni wobec Bizarro. Rysunki Bogdanove’a niestety nie pomagają – dla mnie ten rysownik sprawdzał się głównie podczas ilustrowania przygód Steela – tutaj poza Bizarro i częścią klonów z podziemi wszyscy wyglądają szkaradnie. Druga część komiksu też niestety zostaje popsuta przez słabe rysunki –jest to tym bardziej smutne, że ma tu miejsce parę dramatycznych scen, które niestety narysowane są w tak pozbawiony szczegółów sposób, że nie budzą żadnych emocji. A fabularnie mogło być ciekawie - mamy tu wyprawę Supermana i Lois do laboratorium Lexcorpu by uratować… Bizarro. Niestety scenarzyście też chyba zabrakło pomysłów na jakieś sekrety, które mogłoby kryć to miejsce. Cały numer to zmarnowany potencjał.

Zakończenie historii „Bizarro’s Word”. Bizarro udaje się uciec Supermanowi, więc bohater musi dalej ścigać swojego złego sobowtóra. Moim zdaniem trochę na siłę przeciągają tutaj polowanie na Bizarro – już w poprzednim numerze ten wątek został zamknięty, a tutaj mamy trochę powtórkę z rozrywki, ale z udziałem Guardiana. Dużym plusem jest to, że zarówno Lois Lane, jak i...