Trochę się nudziłam

Trochę się nudziłam

lekka, może aż nazbyt, łatwa i trochę przydługa

lekka, może aż nazbyt, łatwa i trochę przydługa

To taka książka, o której chciałoby się powiedzieć, że jest lekka, zabawna i urocza. Dla mnie zgadza się tylko pierwszy przymiotnik - lekka jest, ale poczucie humoru nie moje, uroku niewiele.
Myślałam, że ta historia będzie bardziej zwariowana, coś w stylu "Kółko się pani urwało", ale tu jest dużo spokojniej. Mam też odczucie, że nie jest to taka do końca humorystyczna powieść, dla mnie jest częściowo smutna i poważna (szczególnie, kiedy opisuje życie starszych ludzi).
Nie odpowiada mi klimat książki i styl autorki. I jeszcze te króciutkie rozdzialiki, dające efekt poszatkowania. Po raz kolejny przekonuję się, że skandynawska literatura jest nie dla mnie.
Przeczytałam 100 stron i odłożyłam, nie chcę już więcej tracić czasu na czytanie książek, które mi nie leżą, już i tak sporo takich przeczytałam.

To taka książka, o której chciałoby się powiedzieć, że jest lekka, zabawna i urocza. Dla mnie zgadza się tylko pierwszy przymiotnik - lekka jest, ale poczucie humoru nie moje, uroku niewiele.
Myślałam, że ta historia będzie bardziej zwariowana, coś w stylu "Kółko się pani urwało", ale tu jest dużo spokojniej. Mam też odczucie, że nie jest to taka do końca humorystyczna...

Nie dałam rady.
Fatalnie napisane, choć intryga zręczna. Nie wiem czy wina autorki czy tłumaczki.

Nie dałam rady.
Fatalnie napisane, choć intryga zręczna. Nie wiem czy wina autorki czy tłumaczki.

Lekka książka, czy zabawna to rzecz gustu, mnie nie bawiła. Perypetie grupy staruszków którzy postanowili zmienić swoje życie.

Lekka książka, czy zabawna to rzecz gustu, mnie nie bawiła. Perypetie grupy staruszków którzy postanowili zmienić swoje życie.

Książka łatwa, lekka i przyjemna. Jest to zabawna opowieść idealna do przeczytania dla rozrywki i zapomnienia o trudach codziennego życia

Książka łatwa, lekka i przyjemna. Jest to zabawna opowieść idealna do przeczytania dla rozrywki i zapomnienia o trudach codziennego życia

Nieco naiwna, ale urocza książka o seniorach z domu opieki, którzy postanawiają polepszyć swój standard życia przenosząc się do... więzienia.

Nieco naiwna, ale urocza książka o seniorach z domu opieki, którzy postanawiają polepszyć swój standard życia przenosząc się do... więzienia.

Lekka, pełna poczucia humoru. Groteskowa i na niezłym poziomie. Warto przeczytać na poprawę nastroju.

Lekka, pełna poczucia humoru. Groteskowa i na niezłym poziomie. Warto przeczytać na poprawę nastroju.

Pocieszna, szalona historia, pełna zwrotów akcji
Przypomina sesję RPG, gdzie na zmianę najróżniejsze postacie wpadają na wszystko przez przypadek albo przez przypadek coś przeoczają. Czuję potencjał adaptacyjny.

Pocieszna, szalona historia, pełna zwrotów akcji
Przypomina sesję RPG, gdzie na zmianę najróżniejsze postacie wpadają na wszystko przez przypadek albo przez przypadek coś przeoczają. Czuję potencjał adaptacyjny.

na okładce było napisane , że przypadnie ta książka do gustu fanom "stulatka, który..." , ale to kłamstwo! Wierutne! ledwo przebrnęłam, zmuszałam się do czytania... naiwne, nieśmieszne, dialogi totalnie oderwane od języka potocznego...kradzieże, które nie mogły się udać... ale nawet nie w tym rzecz... po prostu irytująca lektura... odradzam, strata czasu... taka lektura powinna bawić, śmieszyć dawać radość... nic z tych rzeczy

na okładce było napisane , że przypadnie ta książka do gustu fanom "stulatka, który..." , ale to kłamstwo! Wierutne! ledwo przebrnęłam, zmuszałam się do czytania... naiwne, nieśmieszne, dialogi totalnie oderwane od języka potocznego...kradzieże, które nie mogły się udać... ale nawet nie w tym rzecz... po prostu irytująca lektura... odradzam, strata czasu... taka lektura...