Ponad sto lat od wydania "Tajemniczego ogrodu" dostajemy jego "kontynuację" polegającą na tym, że wszystkie wątki i pomysły z oryginału zostały zerżnięte i przepisane, różnica dotyczy tylko tego, że przytrafiają się innych bohaterom. Odnajdziemy też znane nam z pierwowzoru postaci "zakamuflowane" tak, że od razu można się domyślić kim są.
Aby dodać rangi tej miernocie autorka umieściła akcję w czasie drugiej wojny światowej, a wiadomo, że los dzieci w czasie wojny lepiej sprzedaje książkę.
Wstrętna perfidia.

Autorka schematycznych i słodkich do obrzydzenia książanek o małych dziewczątkach i małych zwierzątkach tym razem popisała się kreatywnością sięgając po tematykę... małej dziewczynki i małego kotka oraz innych zwierzątek. Książka jest nieświeża jak kwiaty w hipermarkecie i równie przewidywalna. Przy niej napisany ponad wiek temu pierwowzór to świeży, zmysłowo pachnący i oszałamiający feerią barw bukiet naturalnych kwiatów, ułożony przez kwiaciarza - artystę.
Jestem świeżo po lekturze "Tajemniczego ogrodu" i książka po raz kolejny mnie zaskoczyła swoimi odkrywczymi rozwiązaniami akcji oraz genialną prostotą tajemnicy. Tutaj lektura była mało ciekawa (wyczekiwałam końca), a zakończenia wątków przewidywalne do bólu.
Nie, nie i jeszcze raz nie!

Ponad sto lat od wydania "Tajemniczego ogrodu" dostajemy jego "kontynuację" polegającą na tym, że wszystkie wątki i pomysły z oryginału zostały zerżnięte i przepisane, różnica dotyczy tylko tego, że przytrafiają się innych bohaterom. Odnajdziemy też znane nam z pierwowzoru postaci "zakamuflowane" tak, że od razu można się domyślić kim są.
Aby dodać rangi tej miernocie...