Książka wydana w fajny sposób. Przyciągająca oko kolorowa okładka, w dotyku przypomina trochę okładki niektórych zeszytów. Duża czcionka dzięki której nie męczyły mi się oczy, a do tego umieszczone w książce dialogi miały inny (trochę kreskówkowy) font. 300 stron przeczytane w kilka godzin, także jest to książka na jeden wieczór, ewentualnie weekend. Specyficznie napisana, a w tekście znajdujemy wiele wulgaryzmów, ewidentnie książka mająca trafić do młodzieży, bo dorosłym, a raczej dojrzałym czytelnikom może to przeszkadzać.

EARL I JA, I UMIERAJĄCA DZIEWCZYNA tytuł przez który pierwsze co przychodzi Nam do głowy, że to smutna, poruszająca serce i bardzo poważna książka. Nic z tych rzeczy! Książka napisana w bardzo specyficzny sposób nie trafi do każdego czytelnika, ale przyznajmy szczerze nie da się wszystkim dogodzić. Staram się czytać książki z różnych gatunków, ale tej nie potrafię przypisać do żadnego z mi znanych.

Trójka młodych ludzi, których połączyły poważna choroba i filmy. Licealiści próbujący odnaleźć się nie tylko w szkole, ale także w świecie dorosłych. Z tytułu możemy domyślić się o czym będziemy czytać. Jednak w moim odczuciu książka bardziej skupia się na przetrwaniu liceum i hobby (kręcenie amatorskich filmów, a raczej remake 'ów) głównych bohaterów niż pokazaniu emocji towarzyszących w trudnych chwilach choroby. Czytając kilka razy się uśmiechnęłam, ale w większości przypadków czułam rozczarowanie. Książka ma 300 stron, a jak krytycznie przypomina Nam co jakiś czas autor książka powinna mieć maksymalnie 70, bo jak uważa jego wypociny nie mają najmniejszego sensu. Pomimo iż książka jest (nie) poważna to pomiędzy wierszami znajdziemy kilka prawd, czy ckliwych zdań przez które łezka Nam się w oku zakręci.

Paradoksalnie książkę polecam, nie tylko młodzieży, ale także dojrzałym czytelnikom by spojrzeć na świat oczami młodych.

Książka wydana w fajny sposób. Przyciągająca oko kolorowa okładka, w dotyku przypomina trochę okładki niektórych zeszytów. Duża czcionka dzięki której nie męczyły mi się oczy, a do tego umieszczone w książce dialogi miały inny (trochę kreskówkowy) font. 300 stron przeczytane w kilka godzin, także jest to książka na jeden wieczór, ewentualnie weekend. Specyficznie napisana,...