Cała "Seria ze Słonecznikiem" to pomysł wybitny. Nie ma w niej złych książek. Wszystkie one poruszają problemy dojrzewającej młodzieży, która miota się między światem dzieciństwa a dorosłością, w którą nieuchronnie wkracza. Tak też jest w "Czupiradle". Dwunastoletnia Asia zawiązuje wakacyjne, przelotne przyjaźnie. Obserwując zachowanie otoczenia nie tylko wyciąga pewne wnioski, ale też musi podjąć decyzje: być przy atrakcyjnej i bogatej Sylwii, zwariowanej i wiecznie umorusanej Marysi, czy z grupą, która jest pośrodku i odsunęła obie dziewczynki.
Tłem do zrozumienia wyborów Asi jest odwieczny konflikt Natury z Kulturą: iść do lasu z Marysią czy na telewizję z Sylwią?
Zakończenie książki to wejście Asi w kolejny etap dojrzewania.

Cała "Seria ze Słonecznikiem" to pomysł wybitny. Nie ma w niej złych książek. Wszystkie one poruszają problemy dojrzewającej młodzieży, która miota się między światem dzieciństwa a dorosłością, w którą nieuchronnie wkracza. Tak też jest w "Czupiradle". Dwunastoletnia Asia zawiązuje wakacyjne, przelotne przyjaźnie. Obserwując zachowanie otoczenia nie tylko wyciąga pewne...

Ostatnia z książeczek z serii "Przeczytaj, to ciekawe" i jedna z czterech, po którą sięgnąłem po czasie (pozostałe pochłaniałem w podstawówce na początku lat 90. XX wieku). Bardzo fajna, szybko i lekka lektura z fajnym przesłaniem. Gorąco polecam!

Ostatnia z książeczek z serii "Przeczytaj, to ciekawe" i jedna z czterech, po którą sięgnąłem po czasie (pozostałe pochłaniałem w podstawówce na początku lat 90. XX wieku). Bardzo fajna, szybko i lekka lektura z fajnym przesłaniem. Gorąco polecam!

Lato, słońce, morze, las, zwierzęta, wakacje, dzieci, zabawa. Wydawałoby się, że cóż więcej potrzeba do szczęścia. A jednak! Okazuje się, że nie wszyscy potrafią docenić piękno środowiska naturalnego i potrafią mocno dokuczyć tym, którzy się tego domagają. Tytułowa postać to kilkunastoletnia Marysia, która spotyka się ze swoimi rówieśnikami na letnim wypoczynku w nadmorskiej miejscowości. Jest wrażliwa na otaczającą ją przyrodę i pełna fantazji. We włosy wkłada pióra, na rękach i nogach nosi bransolety z żołędzi, wykonuje bukiety z ostu, jałowca i suchych gałązek, częstuje letników surojadkami, jagodami i poziomkami, robi nocne wypady do lasu. "Mieszczuchy" jej totalnie nie rozumieją i traktują jak dziwadło, wręcz wybryk natury. Wolą bawić się wg norm zwyczajowych (np. w chowanego ukrywając się za drzewem albo pod ławką a nie w koszu na śmieci jak zrobiła to Marysia) lub norm okrutnych (np. obgadując i wyśmiewając nietypowe zachowania koleżanki lub męcząc żuka w pudełku od zapałek). Ba, nawet własna matka nie rozumie nietypowego zachowania swoje córki. Chciałaby mieć dziecko grzeczne i rozsądne a nie wiecznie brudne i potargane jak strach na wróble. Nic dziwnego zatem, że pewnego dnia Marysia zdradza nowo przybyłej na wypoczynek Asi, że w przyszłości chciałaby mieszkać w dziupli, aby nikt nie wiedział, gdzie jest i co się z nią dzieje. Asia tak jak inne dzieci buntuje się wobec osobliwych pomysłów dziewczynki, ale za sprawą słów swojej mamy, że kochałaby ją nawet wtedy, gdyby wyglądała jak czupiradło i wszyscy by się z niej śmiali, zmienia swoje nastawienie. Odkrywa, że to właśnie Marysia jest tą osobą, z którą chciałaby się zaprzyjaźnić. A Wy z kim się przyjaźnicie? Z tym z kim wypada czy z tym na kogo możecie liczyć? Ta mała książeczka skłania do zastanowienia się nad dokonywaniem wyboru swoich przyjaciół. Przeczytajcie, to naprawdę ciekawe.

Lato, słońce, morze, las, zwierzęta, wakacje, dzieci, zabawa. Wydawałoby się, że cóż więcej potrzeba do szczęścia. A jednak! Okazuje się, że nie wszyscy potrafią docenić piękno środowiska naturalnego i potrafią mocno dokuczyć tym, którzy się tego domagają. Tytułowa postać to kilkunastoletnia Marysia, która spotyka się ze swoimi rówieśnikami na letnim wypoczynku w...

Pani Danuta Wawiłow jest niezrównaną mistrzynią pióra. Potrafi tak pisać, że nie czuć pouczania, moralizatorsrwa, a jednak książki są pełne cennych rad. Kocham.

Pani Danuta Wawiłow jest niezrównaną mistrzynią pióra. Potrafi tak pisać, że nie czuć pouczania, moralizatorsrwa, a jednak książki są pełne cennych rad. Kocham.