"Kryminalistka" to moje pierwsze spotkanie z pisarstwem p. Jodełki.

Główną bohaterkę poznajmy jak zakrwawiona i otumaniona siedzie na ławce w parku zbierając siły do ucieczki i walki o własne życie. Ktoś na nią poluje. Ktoś chce ją dopaść. Nie jest ona jednak niewinna ofiarą bo sama przyznaje się do zabicia dwóch osób.
Na początku książki mamy trzęsienie ziemi a potem akcja jeszcze przyśpiesza.

Narracja jest prowadzona dwutorowo: przez główną bohaterkę (nigdy nie przyzwyczaję się do narracji w pierwszej osobie) która to dzieli się z czytelnikiem swoimi emocjami i myślami w czasie rzeczywistym oraz narratora który opisuje wydarzenia które doprowadziły do nieszczęśliwego finału.
Dla mnie było to odrobinę chaotyczne ale po kilu rozdziałach przyzwyczaiłam się.

Ponieważ już na początku poznajemy morderczynię pytanie jest nie kto zabił ale kto został zabity i dlaczego. To na pewno ciekawy i nowatorski zabieg za który doceniam autorkę bo do końca trzyma czytelnika w niepewności. Poznanie zaś prawdy zaskakuje.

Pytanie które zadaje nam pisarka dotyka pojęć uniwersalnych: do czego możemy się posunąć aby uchronić siebie? Czy zabicie kogoś w poczuciu zagrożenia własnego życia można całkowicie rozgrzeszyć? Rozmowa głównej bohaterki z księdzem to dla mnie puenta całej historii.

Niestety jestem mocno rozczarowana zakończeniem. Jestem w stanie zaakceptować fakt iż autorka myśli o kontynuacji historii i zostawia ją niedopowiedzianą ale...epilogu nie zrozumiałam.
To tak jak z dowcipami których nie rozumiesz: wszyscy się śmieją a ty nie wiesz o co chodzi.
Jeśli więc ktoś będzie w stanie wytłumaczyć mi o co chodziło z zawartością teczki na którą wszyscy polują to będę zobowiązana.

Książka na pewno ciekawa jeśli chodzi o koncepcję ale za dużo tu bałaganu i chaosu. Dlatego ocena tylko "dobra".

"Kryminalistka" to moje pierwsze spotkanie z pisarstwem p. Jodełki.

Główną bohaterkę poznajmy jak zakrwawiona i otumaniona siedzie na ławce w parku zbierając siły do ucieczki i walki o własne życie. Ktoś na nią poluje. Ktoś chce ją dopaść. Nie jest ona jednak niewinna ofiarą bo sama przyznaje się do zabicia dwóch osób.
Na początku książki mamy trzęsienie ziemi a potem...