Natchniona licznymi i pozytywnymi recenzjami książek autorstwa pani Jodi Picoult postanowiłam wreszcie wziąć w swoje łapki jedną z nich.
Jakiś czas temu, korzystając z możliwości kupna „Świadectwa prawdy” w okazyjnej cenie i uprzednio zdopingowana opisem w/w, w swojej wypełnionej po brzegi biblioteczce zrobiłam miejsce dla tej pisarki. Póki co tylko dla jednego tytułu, a czy będzie więcej ? Za nim odpowiem na to pytanie kilka słów o samych bohaterach tego tytułu.

Amisze to wspólnota religijna, której korzenie leżą w protestantyzmie. To co od razu przychodzi na myśl w skojarzeniu z tymi ludźmi co specyfika ich rygorystycznego
(z perspektywy wielu z nas) Ordnungu. Kto z nas wyobraża sobie życie w dzisiejszych czasach bez aut, telefonów i energii elektrycznej ? Chyba nikt. Natomiast dla nich to część ich zasad wedle, których żyją, i które definitywnie wpływają na ich światopogląd.
Najważniejsza jest dla nich religia, ciężka praca i życie w zgodzie z bliskimi gdzieś na uboczu, tam gdzie macki cywilizacji dotykają ich w jak najmniejszym stopniu.

W takich właśnie okolicznościach toczy się akcja powieści „Świadectwo prawdy”. Na jednej pensylwańskich farm Amiszów życie toczy się tym samym torem każdego dnia. Rozpoczyna się wcześnie rano od obrządku przy zwierzętach. To właśnie tam, w oborze dla krów, zostają znalezione zwłoki noworodka. Tak dramatyczne znalezisko wywołuje ogromny szok wśród rodziny zamieszkującej teren farmy, jednak policjantka przybyła na miejsce zdarzenia zachowując resztki zimnej krwi od razu podejmuje się poszukiwań kobiety, która urodziła dziecko. Poszukiwania te nie trwają zbyt długo ponieważ matka dziecka zdradza się bezwiednie…Nie oznacza to jednak, że śledztwo w sprawie okoliczności śmierci dziecka zostało zamknięte nim się na dobre zaczęło bowiem posądzona o ten brutalny czyn nie wie co działo się z nią kilka godzin wcześniej…Zatem kto lub co przyczyniło się do zgonu noworodka ?

Jodi Picoult nie prędko odkrywa te karty przed czytelnikiem. W zasadzie do samego końca nie jest wiadome kto lub co jest przyczyną tych okrutnych zdarzeń nie licząc domysłów, których można namnożyć wiele podczas lektury.
Pewnym natomiast jest ukryty przekaz książki mimo, że jej fabuła to fikcja.
Autorka, wymusza wręcz (choć nie jest to przymus w negatywnym jego znaczeniu) refleksje nad tym co naprawdę się liczy w życiu, zestawiając te same wartości, które tak samo mocno liczą się w każdym zakątku Świata z tak odmienną dla wielu, religią i kulturą. Wszechobecną pogoń za byciem najlepszym, najbardziej wyróżniającym się, najjaskrawszym, kontrastuje z mocnym pragnieniem bycia niezauważonym, nieróżniącym się od innych. Pokazuje czym może skończyć się uporczywe dążenie do bycia akceptowanym kosztem nas samych.

Reasumując, jest to (po za naprawdę dobrą i wciągającą fabułą) niezwykle wartościowa pozycja o tym co dotyczy każdego z nas, którą polecam bez wyjątku każdemu.
A sama rozpoczynam poszukiwania kolejnej powieści tej autorki, która mam nadzieję, tak samo mnie porwie i zżyje z jej bohaterami.

Natchniona licznymi i pozytywnymi recenzjami książek autorstwa pani Jodi Picoult postanowiłam wreszcie wziąć w swoje łapki jedną z nich.
Jakiś czas temu, korzystając z możliwości kupna „Świadectwa prawdy” w okazyjnej cenie i uprzednio zdopingowana opisem w/w, w swojej wypełnionej po brzegi biblioteczce zrobiłam miejsce dla tej pisarki. Póki co tylko dla jednego tytułu, a...