Jestem wściekła na Konrada T.Lewandowskiego! Nie za to, że napisał kolejny fantastycznych kryminał retro, przez który zaliczyłam kilka nieprzespanych nocy, ale za to, że przeniósł Jerzego Drwęckiego z Warszawy do Poznania! W "Elektrycznych perłach" zabrakło mi barwnych opisów międzywojennej stolicy, którymi autor tak mnie zachwycił w swoich poprzednich książkach. Za to minus 2 gwiazdki!:) Nadkomisarz Drwęcki zostaje odsunięty od sprawy morderstwa na zajezdni tramwajowej i oddelegowany na gościnne występy do serca Wielkopolski. Tu właśnie rozpoczyna się Powszechna Wystawa Krajowa, ale podstępny morderca wcale nie jest zainteresowany oglądaniem eksponatów. Jerzy Drwęcki, nadkomisarz z zawodu i piłsudczyk z wyboru, będzie musiał połączyć siły ze swoim poznańskich odpowiednikiem w osobie Michała Witkowiaka, zaciekłego wyznawcy Romana Dmowskiego. Chyba łatwiej byłoby wymienić, kto <nie> pojawia się w "Elektrycznych perłach". Zapadające w pamięć epizody zaliczyli tu min. Janusz Kusociński, Franciszek Fiszer, Tadeusz Boy-Żeleński czy (mój absolutny faworyt) Julian Tuwim.
Książka Lewandowskiego to przednia rozrywka z odrobinką historii w tle.

Jestem wściekła na Konrada T.Lewandowskiego! Nie za to, że napisał kolejny fantastycznych kryminał retro, przez który zaliczyłam kilka nieprzespanych nocy, ale za to, że przeniósł Jerzego Drwęckiego z Warszawy do Poznania! W "Elektrycznych perłach" zabrakło mi barwnych opisów międzywojennej stolicy, którymi autor tak mnie zachwycił w swoich poprzednich książkach. Za to...