Kochani dziś opowiem Wam o książce, co do której ogromnie się pomyliłam. Namawiana przez przyjaciółkę bardzo wzbraniałam się do sięgnięcia po ten tytuł. A to dlatego, że popełniłam jeden z podstawowych grzechów mola książkowego, a mianowicie oceniłam książkę po okładce. Mam na myśli oczywiście utwór Rebeccy Yarros „Wszystkimi zmysłami”. Przyznajcie sami, że patrząc na okładkę można odnieść wrażenie, że będzie to kolejny schematyczny romans, który nie niesie w sobie nic nowego i z pewnością tak samo, jak szybko będzie się go czytało, tak samo szybko się o nim zapomni. Takie zwyczajne czytadło na jeden wieczór. Kiedy wreszcie dla świętego spokoju zgodziłam się przeczytać „Wszystkimi zmysłami” moje zaskoczenie było ogromne. Musicie wiedzieć, że rzadko wzruszam się przy książce, a historia opisana na kartach tej powieści wycisnęła moje łzy już po pierwszym rozdziale.

Dwudziestoletnia Ember jest córką wojskowego. Ojciec, wojskowy lekarz jest obecnie na wojnie. Dziewczyna wraz z matką i dwójką rodzeństwa przyzwyczajona jest do tego, że ojca często nie ma w domu, ponieważ ratuje ludzkie życie w służbie krajowi. Wiedzą jak wielkie niebezpieczeństwo niesie za sobą wojna, ale ojciec zawsze wraca, a cała rodzina z radością czeka na każdy jego powrót do domu.

*„... Bo męska rzecz być daleko, a kobieca - wiernie czekać,
aż zrodzi się pod powieką inna łza, radości łza”.

Jednak pewnego dnia świat rodziny naszej młodej bohaterki legnie w gruzach. Jedna chwila zmienia wszystko na zawsze. Niestety jawą staje się najgorszy koszmar. Ukochany mąż i ojciec, który od zawsze był fundamentem dla swoich najbliższych już nigdy nie wróci.

**” Wojna to taka złośliwa suka. Zabrała wszystko, co kochaliśmy i w zamian za to oddała złożoną flagę, mówiąc nam, że honor poświęcenia był sprawiedliwą i równoprawną zapłatą. Ale nie był. „

Jak dalej żyć, kiedy serca rozrywa ból, duszę trawi rozpacz? Matka Ember zostaje pochłonięta przez otchłań rozpaczy. Odrętwienie, w które popada nie pozwala jej zaopiekować się swoją rodziną. Teraz to właśnie najstarsza córka staje się jedynym dorosłym, na którego barkach spoczywa teraz ciężar opieki nad siedemnastoletnią siostrą i siedmioletnim braciszkiem. Jak to zwykle bywa w życiu nieszczęścia chodzą parami i śmierć taty to niestety nie jedyne, z czym musi się zmierzyć. Nasza bohaterka pomaga jak może całej rodzinie starając się stanąć na wysokości zadania jak kiedyś obiecała ojcu nie myśli jednak o sobie. Na szczęście w jej życiu pojawia się Josh, licealna miłość dziewczyny.

Kiedy tracisz wszystko, zawsze zostanie ci miłość.

Jak zapewne się domyślacie między tą dwójką rodzi się miłość. Płomienne i żarliwe uczucie pozwala jeszcze raz uwierzyć dziewczynie w to, że ten mężczyzna u jej boku może przywrócić w jej życiu wszystko to, co wydawało się utraconym na zawsze. Jednak wszystko, co piękne nigdy nie trwa wiecznie i kończy się szybko i zawsze niespodziewanie. Tak również jest w tym przypadku kiedy na jaw wychodzi sekret młodego mężczyzny.

Jeśli chodzi o bohaterów to muszę przyznać, że irytował mnie brak zdecydowania głównej bohaterki odnośnie własnych decyzji i wyborów. Wykonywała krok do przodu,by za chwilę cofnąć się o dwa do tyłu czym bardzo manipulowała Joshem. Z drugiej jednak strony było mi jej bardzo żal, ponieważ nie boję się przyznać do tego, że gdybym to ja była na jej miejscu nie potrafiłabym być tak dzielna.

Podsumowując, książka jest świetna. Historia opisana na jej kartach wzrusza i porusza. Wyciska łzy i dotyka najdelikatniejszych strun duszy. Musicie ją przeczytać. Fabuła wciąga tak bardzo, że nie sposób oderwać się od książki, Zapewniam, że przeczytacie ją w mgnieniu oka, ale na pewno długo o niej nie zapomnicie.

* Fragment piosenki Alicji Majewskiej „Jeszcze się tam żagiel bieli”
** Cytat pochodzi z książki.

Moja ocena to 9 / 10

Pozdrawiam,
Agnieszka Kaniuk.

Kochani dziś opowiem Wam o książce, co do której ogromnie się pomyliłam. Namawiana przez przyjaciółkę bardzo wzbraniałam się do sięgnięcia po ten tytuł. A to dlatego, że popełniłam jeden z podstawowych grzechów mola książkowego, a mianowicie oceniłam książkę po okładce. Mam na myśli oczywiście utwór Rebeccy Yarros „Wszystkimi zmysłami”. Przyznajcie sami, że patrząc na...