Z racji tego, że od dzieciństwa jestem fanem powieści Koontza, Mastertona i Kinga, moja ocena nie do końca może być odzwierciedleniem opinii innych czytelników.
Koontz, jako autor powieści z gatunku fantastyki, thrillera i grozy w jednym, dał się poznać jako ktoś, kto pisze powieści od których ciężko się oderwać. Podobnie jest z „Przepowiednią”. Osobiście uważam, że jest to jedna z lepszych powieści autora.
To co jest na duży plus, autor tą powieść pisze niejako pamiętnik pisany przez głównego bohatera. Jest to ciekawe i daje czytelnikowi możliwość głębszego zaangażowania się w akcję.
Co do fabuły. W powieści złymi charakterami jest klaun Konrad Beezo i jego syn. Już od dziecka jak miałem okazję oglądać występy artystów cyrkowych, to klauni nie przemawiali do mnie wcale. Nie tylko nie wydawali mi się zabawni, ale wręcz budzili obawę. Po przeczytaniu powieści Kinga „To”, moje odczucia miały usprawiedliwienie. Tutaj jest kolejny zły bohater wywodzący się z cyrkowców i upewniło mnie to aby unikać klaunów.
Zastanawiam się po przeczytaniu „Przepowiedni”, czy gdybym ja znał pięć dat, które miałyby dla mnie kolosalne znaczenie, gdy wiedziałbym, że są to tragiczne daty, byłbym w stanie w jakikolwiek się do nich przygotować. Skoro znam tylko dzień, a nie wiem skąd i w jaki sposób przyjdzie zagrożenie to czy jest sposób aby zagrożenia uniknąć?
Jedyny mankament jaki dostrzegam, to straszne obżarstwo rodziny Tocków. Ciągle jedzą i jedzą:)
Oczywiście można szukać więcej mankamentów, ale jako, że Koontz należy do moich ulubionych autorów, nie będę tego robił.
Ja polecam.

Z racji tego, że od dzieciństwa jestem fanem powieści Koontza, Mastertona i Kinga, moja ocena nie do końca może być odzwierciedleniem opinii innych czytelników.
Koontz, jako autor powieści z gatunku fantastyki, thrillera i grozy w jednym, dał się poznać jako ktoś, kto pisze powieści od których ciężko się oderwać. Podobnie jest z „Przepowiednią”. Osobiście uważam, że jest to...