Uwielbiam prozę Mastertona i jego łatwość budowania nowych historii. Jedna z tych książek, które czyta się bardzo szybko i bardzo przyjemnie a przy tym można dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo kto z nas kiedykolwiek słyszał o dagerotypii, utrwalaniu odbić na srebrze czy "pamiętających lustrach"?


Mój ulubiony fragment(nie mogę się powstrzymać;)):
"Poszedł do kuchni i zaczął się zastanawiać, jaki powinien być jego pierwszy krok na drodze do poskładania sobie życia. Spotkać się ze starymi przyjaciółmi na pizzy?("Naprawdę chcecie wiedzieć co zdarzyło się w Waszyngtonie? W straszliwy sposób zginęło troje młodych ludzi. Zjesz jeszcze kawałek?"). Zacząć pisać pamiętnik?("Mój drogi pamiętniku, wczoraj zapalił się mój kot, ale poznałem bardzo seksowną kobietę z naprzeciwka.") Zgłosić się do psychoanalityka?("Ta bardzo seksowna kobieta z mieszkania naprzeciwko uważa, że w tym obrazie tkwi żywy człowiek i niestety chyba jej wierzę.") Upić się?("Karen kochanie, jesteś jedyną kobietą na jakiej kiedykolwiek mi zależało.") Nic nie pić?("Oczywiście Karen nasz związek nigdy nie miał szans.") Przebiec 5 kilometrów?(POWIETRZA...POWIETRZA...")

Uwielbiam prozę Mastertona i jego łatwość budowania nowych historii. Jedna z tych książek, które czyta się bardzo szybko i bardzo przyjemnie a przy tym można dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo kto z nas kiedykolwiek słyszał o dagerotypii, utrwalaniu odbić na srebrze czy "pamiętających lustrach"?


Mój ulubiony fragment(nie mogę się powstrzymać;)):
"Poszedł do kuchni i...