Ty razem Schmitt zabiera nas w podróż w życie młodych licealistek, które mają po szesnaście lat i wkraczają po woli w dorosłe życie. Miłość, związki i inicjacja seksualna to ich typowe rozważania, ubrane w wyszukane słowa i zdania.

Na kartach tej stosunkowo cienkiej (138 stron) książki poznajemy historię z pamiętnikowych kart czterech najlepszych przyjaciółek: Julii, Raphaëlle, Anouchki i Colombe. Każda wiedzie inne życie, widzi dane sytuacje inaczej. Motywem przewodnim jest miłość, zarówno ta romantyczna jak i ta do samego siebie, inaczej mówiąc – akceptacja siebie, takim jak się jest. Obie te sprawy są ważne w życiu dojrzewających młodych dziewczyn, dokładając do tego inicjację seksualną i współżycie staje się to sprawą bardzo ważną. Jest to, w dużym uproszczeniu, opowieść o dojrzewaniu, które w cale nie jest proste ani łatwe.

„Miałam nadzieję, że dojrzewając, stanę się sobą. A jeśli stanę się inną?”

Przyjaciółki rozmawiają o problemach ich znajomej Marie, która po raz drugi usuwa ciążę, a jej chłopak podpala salon samochodowy. Dyskutują o związkach i o rozpadzie ostatniej rodziny – Anouchki (pozostałe dziewczyny maja już rozwiedzionych rodziców). Każda jednak w sobie przeżywa własne zmartwienie dot. wyglądu, inicjacji czy skrywanych uczuć, nie palą się bym tym się dzielić.

Sytuacja komplikuje się, gdy na scenę wkracza Terence, rzekomy chłopak Julii, z którym Raphaëlle nawiązuje bliski kontakt, oczywiście za pośrednictwem Internetu. Przez całą książkę przewija się także w tle Szekspirowska tragedia – Romeo i Julia, która ma zostać wystawiona w szkole. Tak też się dzieje – dochodzi do przedstawienie równie tragicznego w skutkach jak utwór pisarza.

"Jeszcze tylko tydzień. W piątek gramy Romea i Julię. Istnieję tylk dla tych dwóch godzin."

Schmitt wcielił się tym razem w młode, dojrzewające kobiety i nawet mu to wyszło. Nawet. Nie tak dawno znowu byłam nastolatką i również miałam podobne rozterki sercowo-życiowe. Nie pamiętam jednak, abym ja czy moje koleżanki miały w ustach takie…piękne i mądre zdania o życiu, ubrane w niezbyt proste słowa, okraszone cytatami. To jest jedyne co mnie zraziło zaraz na początku – sposób wypowiedzi pisanej bohaterek, ponieważ cała reszta jest świetna. Czytelnik nie spodziewa się, gdzie zaprowadzi go ta opowieść, nie wszystko jest wyjaśnione od razu a koniec zostawia lekki niedosyt i pytanie: co będzie dalej z Julią? Nie mniej bardzo mi się podobała ta pozycja na liście publikacji Schmitta.

Serdecznie polecam wszystkim, zwłaszcza młodym paniom najlepiej od 16 roku wzwyż – nie bez przyczyn książka trafiła do bibliotecznego działu dla dorosłych.

Ty razem Schmitt zabiera nas w podróż w życie młodych licealistek, które mają po szesnaście lat i wkraczają po woli w dorosłe życie. Miłość, związki i inicjacja seksualna to ich typowe rozważania, ubrane w wyszukane słowa i zdania.

Na kartach tej stosunkowo cienkiej (138 stron) książki poznajemy historię z pamiętnikowych kart czterech najlepszych przyjaciółek: Julii,...