Skończyłam to czytać minutę temu. Łzy nadal płyną mi po policzkach. Nadal szlocham i nie mogę pojąć jak autor mógł być taki bezduszny! I to już drugi raz! Jak tak można, ludzie!
Dlaczego wszystkie jego książki jakie dotychczas przeczytałam kończą się źle, albo nie najlepiej?! Dlaczego nie można zrobić szczęśliwego zakończenia?! No pytam, dlaczego?!!!!!! Co stoi na przeszkodzie aby zadowolić czytelnika? Aby nie cie nie wyzywał po przeczytaniu twojej twórczości?
Na początku powieść była fajna, ciekawa. W środku robiła się poplątana, dziwna, ale nadal była fajna i dobra. Mimo, że były momenty, w których chciałam nią rzucić, bo wszystko szło źle, ale czytałam. Liczyłam, że się jakoś ułoży i jeszcze będę zadowolona z końca. I po części jestem, ale jednak nie jest to zakończenie jakie chciałam przeczytać. Jednak to oto chodzi w książkach, nie? Żeby zaskakiwały... A miłość jaką Sparks wymyślił i opisał w tej powieści była niesamowita, piękna, cudowna, niepowtarzalna. Dawson zrobił dla Amandy na serio wszystko. <3 Chciałabym spotkać człowieka, który tak samo traktowałby mnie. Myślę, że każda kobieta tego chce. :)
Dałam upust złości i teraz mogę ,,spokojnie" powiedzieć, że gdyby nie zakończenie książkę oceniałabym na 6 gwiazdek nie dziewięć. Więc to jest podobna sprawa do innych przeczytanych już prze zemnie książek - bez zakończenia nie byłoby to takie piękne i niepowtarzalne.
Dlatego, mimo, że płaczę nadal i myślę, że płakać jeszcze będę polecam wam tą powieść. Jest godna uwagi, ale ostrzegam - morderstwo i jednocześnie słowa uznania dla Nicholasa Sparksa zostawcie mnie. ;D Choć chyba go nie zamorduję, ze względu na ,,Pamiętnik" ;)

Skończyłam to czytać minutę temu. Łzy nadal płyną mi po policzkach. Nadal szlocham i nie mogę pojąć jak autor mógł być taki bezduszny! I to już drugi raz! Jak tak można, ludzie!
Dlaczego wszystkie jego książki jakie dotychczas przeczytałam kończą się źle, albo nie najlepiej?! Dlaczego nie można zrobić szczęśliwego zakończenia?! No pytam, dlaczego?!!!!!! Co stoi na...