Przewijający się w książce „Cmętarz” trochę mi zamieszał w głowie. Dokładniej zacząłem przyjmować, że poprawna forma to cmętarz a nie cmentarz. Nawet jakoś ładniej zaczęło to wyglądać i bardziej mi pasuje. Swoją drogą znajomość ortografii opiera się u mnie na tym czy jakiś wyraz dobrze wyglada czy nie w danej pisowni. Na szczęście jakoś mnie to rzadko zawodzi.

Jeden morczny cmentarz to za mało. Musiał być drugi. Kryjący jakąś tajemnicę.

Pierwsze dni w nowej okolicy. Warto ją zwiedzić. Większość jest ciekawa jakie atrakcje kryje nowe miejsce zamieszkania. Nasz doktorek woli, jednak iść ze swoją rodziną i nowo poznanym sąsiadem, na cmentarz zwany „Cmętarz zwieżąt”.

W mojej ocenie pomimo wykształcenia i z pozoru racjonalnego myślenia, główny bohater ma jakieś ubytki. Jakieś zaburzenia emocjonalne? Można to wytłumaczyć złą mocą przybywającą z cmentarza, która powoduje te moje tzw. „ubytki”.

Książka z czasem się rozkręca. Później boom. Znowu cisza i trzeba czekać na rozwój wydarzeń przez paredziesiąt dobrych stron. Dla mnie w tej książce były dwa-trzy ciekawe zwroty akcji. Mało, dużo? Sami oceńcie.

„Cmętarz” dobrze się czytało. Jak na razie to była moja dopiero druga książka od S.King’a. W mojej ocenie książka porusza ciekawy temat akceptacji śmierci.

Przewijający się w książce „Cmętarz” trochę mi zamieszał w głowie. Dokładniej zacząłem przyjmować, że poprawna forma to cmętarz a nie cmentarz. Nawet jakoś ładniej zaczęło to wyglądać i bardziej mi pasuje. Swoją drogą znajomość ortografii opiera się u mnie na tym czy jakiś wyraz dobrze wyglada czy nie w danej pisowni. Na szczęście jakoś mnie to rzadko zawodzi.

Jeden...