Kolekcja okruchów przeszłości. Kolekcja drobnych przyjemności. Znak czasów. Kalejdoskop ludzkich losów, pasji, marzeń i emocji zamknięty w jednej, filigranowej książeczce.

Niby o Warszawie, ale miejscówki, których dotyka (ogród Saski, Elektoralna, Park Skaryszewski, plac Konstytucji, Francuska, Paryska, "pełna komarów rzeka zapomnienia" w Wilanowie, oklejony brudem Dworzec Centralny, 60-letnie warszawskie Stare Miasto...) stają się głównie pretekstem do powrotu do przeszłości, do snucia ciepłych, nostalgicznych, wzruszających opowiastek oraz prezentacji migawek z obecnego, całkiem współczesnego, wbrew pozorom wcale nie usłanego różami stołecznego życia.

Niby dla dzieci, ale niejednego dorosłego może chwycić za serce.

Niby o mieście pożegnań, ale właściwie raczej o nie mieszkaniu we wspomnieniach tudzież o mieszkaniu w nie-wspomnieniach.

Zbiór około trzydziestu mini-historyjek traktujących o pozornie niepowiązanych ze sobą drobiazgach, wydarzeniach, pasjach, miejscach: magicznej roli cukiernicy, piekarni na Grochowie, lizakach, które pieką w oczy, przywilejach silniejszych niż przysięga małżeńska, marynarkach w pepitkę, pięczątkowaniu/stemplowaniu czego się da, budce telefonicznej, która, nie wiedzieć czemu "łączyła międzynarodowo", grzebaniu w śmietnikach, Wietnamczykach, terkocie perforacji rozrywanego arkusza znaczków, kolekcjonowaniu sreberek po cukierkach, ogryzkach ołówków kopiowych wystruganych nożem, smutnych karpiach w Łazienkach, zazdrosnych poetach, zsyłkach na Sybir, "niezaleczonej, strzaskanej pociskami Marszałkowskiej", cukrowych barankach, wydarzeniach roku 1968, ręcznie składanych łódkach z papieru, kredkach Bambino, neonach, rodzinnych wyjściach na ambrozję do Hortexu, kolejkach po mięso. Każda niesie wiele uniwersalnych treści, porusza wiele wątków i jest zakończona tłustym morałem. Większość tchnie atmosferą puszek "po dawno zaparzonej herbacie", guzików, które mogą być "śladem po nieudanym zamierzeniu", babcinych szuflad, pociągów przemykających tam i z powrotem na trasach Warszawa-miastoX-Warszawa. Gdzieś po drodze autorzy przemycają tematy całkiem współczesne - upływ czasu, ciążenie ciszy, autyzm, bycie singlem, realizację marzeń, przenikanie się przeszłości z dniem dzisiejszym.

Ciekawa oprawa graficzna utrzymana w konwencji hipstersko-wintydżowej, wypełniona fotografiami gadżetów na widok których niektórym ścierpnie skóra, innym, zakręci się w oku łezka. Najpełniej odbiorą ją chyba ci, którzy zahaczyli życiorysem o PRL i którym PRL wiele złego nie zdążył wyrządzić.

Fajna sprawa. Przenosi w czasy dzieciństwa, przywodzi na myśl rodzinne opowieści dziadków, rodziców, sąsiadów przed którymi człowiek na ogół ucieka gdzie pieprz rośnie, a na wspomnienie których po latach ogarnia go rozrzewnienie. Może stanowić świetną inspirację do rozmów o tym co kiedyś, ale również o tym co za kilka lat.

Kolekcja okruchów przeszłości. Kolekcja drobnych przyjemności. Znak czasów. Kalejdoskop ludzkich losów, pasji, marzeń i emocji zamknięty w jednej, filigranowej książeczce.

Niby o Warszawie, ale miejscówki, których dotyka (ogród Saski, Elektoralna, Park Skaryszewski, plac Konstytucji, Francuska, Paryska, "pełna komarów rzeka zapomnienia" w Wilanowie, oklejony brudem...