Wisława Szymborska z pewnością nie była poetką odległą, schowaną w świecie liryki, własnego postrzegania świata. Była doskonałą obserwatorką, uniwersalną komentatorką naszego życia, dowcipną i nader żywą postacią polskiej kultury.
Nie dziwi więc, że jej poezja stanowi inspirację dla sztuki wszelkiego autoramentu. Sto lat po narodzinach poetki śpiewamy jej wiersze z popową wokalistką, drukujemy je na murach, recytujemy w szkołach.

A gdyby wyciąć obrazy świata, graficznie oddać rytm poezji, zilustrować nasze prywatne odczytanie Szymborskiej? To właśnie zrobiła Grażka Lange, tworząc niewielkie miniatury, na które składa się dziewięć wierszy i kolażowa oprawa każdego z nich. Szorski papier, prosty druk i skromna elegancja przekazu tworzą z tego, zamkniętego z pomarańczowym etui zbioru, rzecz niebanalną, piękną, zupełnie odrębną od literatury umieszczanej na półkach.

Narodowe Centrum Kultury wydało niezwykłe wspomnienie. Piękne słowem noblistki, niezwykłe graficzną interpretacją innej artystki, niemal muzealne w szlachetnym stylu. Jest to przy tym praca bazująca na wierszach spoza najszerzej znanych i cytowanych. Tym ciekawej jest sięgnąć po arkusze oddające hołd w skromny i poruszający sposób. Bo czy nie taka właśnie była Pani Wisława? Skromna lecz trafiającą wprost do wyobraźni, obrazowa i trafna, szczera i subtelna, radosna i zatroskana?

Piękna, elegancka biżuteria złożona z wiersza i obrazu, w wyobraźni dwóch nieprzeciętnych artystek. Warto mieć dla siebie, warto podarować, warto przeglądać i dostrzegać wciąż nowe znaczenia. Dziękuję NCK za podzielenie się ze mną tą wyjątkową kompilacją.

Katarzyna

Wisława Szymborska z pewnością nie była poetką odległą, schowaną w świecie liryki, własnego postrzegania świata. Była doskonałą obserwatorką, uniwersalną komentatorką naszego życia, dowcipną i nader żywą postacią polskiej kultury.
Nie dziwi więc, że jej poezja stanowi inspirację dla sztuki wszelkiego autoramentu. Sto lat po narodzinach poetki śpiewamy jej wiersze z popową...

Z okazji setnych urodzin Wisławy Szymborskiej wydano przepiękną książkę - artbook - w którym graficznej interpretacji poezji noblistki podjęła się Grażka Lange. W pomarańczowym etui znajdziecie 9 samodzielnych zeszytów, w których poezja przeplata i łączy się się ze sztuką. Do projektu wybrane zostały następujące utwory: „Mapa”, „Vermeer”, „Utopia”, „Fotografia tłumu”, „Radość pisania”, „Miniatura średniowiecza”, „Dwie małpy Bruegla”, „Ludzie na moście” oraz „Muzeum”.

Szczerze powiem, że będzie to jeden z ładniejszych wydawniczych kwiatków, które związane są z Wisławą Szymborską. Zeszyty są widocznie szyte, co dodaje im surowości. Zamieszczone w środku kolaże, wycinki, zdjęcia czy pocztówki przedrukowano na przyjemnym w dotyku, szarym papierze, który idealnie uzupełnia (i wypełnia) etui. Całość prezentuje się pięknie i będzie świetnym prezentem dla osób zakochanych w poezji i szeroko pojętej sztuce.

Na drugim zdjęciu znajdziecie trzy utwory, które idealnie łączą moją wrażliwość poetycką i wizualną. Ale ten artbook będzie dobrym pretekstem do częstych powrotów do Szymborskiej i Lange, z czego bardzo się cieszę.

Po co Wam takie wydanie poezji Szymborskiej?
Żeby cieszyć oko oryginalnymi interpretacjami graficznymi Lange. Szymborska również tworzyła kolarze, ale ciekawsza zdaje się interpretacja kogoś z zewnątrz, kto tak jak czytelnik, w poezji szuka własnej drogi. Przyjemność przeglądania i posiadania tych zeszytów jest ogromna, a z czasem może mieć naprawdę dużą wartość - nie tylko sentymentalną.

Polecam i zachęcam do zapoznania się z tym wydaniem.

Z okazji setnych urodzin Wisławy Szymborskiej wydano przepiękną książkę - artbook - w którym graficznej interpretacji poezji noblistki podjęła się Grażka Lange. W pomarańczowym etui znajdziecie 9 samodzielnych zeszytów, w których poezja przeplata i łączy się się ze sztuką. Do projektu wybrane zostały następujące utwory: „Mapa”, „Vermeer”, „Utopia”, „Fotografia tłumu”,...

Poetka, eseistka, laureatka Nagrody Nobla.
Ilustratorka, wyrazista osobowość.
Wisława Szymborska.
Grażka Lange.

Połączenie prac tych dwóch artystek narodziło dziewięć zeszytów, które poezji dodają graficzną interpretację. Jest interesująco, przyjemnie dla oka i klimatycznie, czyli tak jak gatunek ten powinien być wydawany, by cieszyć się słowami jak największą ilością zmysłów. Jak zwykle z poezją bywa — albo dany wiersz się czuje, albo jedynie się go czyta — a trochę podobnie jest z graficznym odbiciem. Niemniej to projekt ciekawy, wyjątkowy pod każdym względem. Powstał z okazji setnej rocznicy urodzin noblistki, a ja zostałam jego fanką, jako że uwielbiam tak niecodzienne egzemplarze.

O Lange mogłabym powiedzieć coś więcej, o Szymborskiej mogłabym prawić godzinami, ale zamiast tego postanowiłam skupić moje słowa jedynie na formie wydania i nie poddawać niczego złożonej analizie. Tym razem wydało mi się być to nie na miejscu. Bo Szymborską warto znać, warto poddać jej poezję własnej analizie, więc zostaje mi jedynie zachwyt nad pracą, jaką wydawnictwo NCK wypuściło do druku. Ot co.


Utwory: „Ludzie na moście“, „Utopia“, „Dwie małpy Bruegla“, „Fotografia tłumu“, „Radość pisania“, „Muzeum“, „Vermeer“, „Mapa“, „Miniatura średniowieczna“.

Poetka, eseistka, laureatka Nagrody Nobla.
Ilustratorka, wyrazista osobowość.
Wisława Szymborska.
Grażka Lange.

Połączenie prac tych dwóch artystek narodziło dziewięć zeszytów, które poezji dodają graficzną interpretację. Jest interesująco, przyjemnie dla oka i klimatycznie, czyli tak jak gatunek ten powinien być wydawany, by cieszyć się słowami jak największą ilością...