"Regulamin tłoczni win" chciałam przeczytać już dawno, ale jakoś jak dotąd nie było okazji. Przyznam, że książka mnie zaskoczyła swoją tematyką (nie miałam pojęcia, o czym jest, filmu "Wbrew regułom" także jeszcze nie widziałam). Zaintrygowała mnie też na tyle, że od dłuższego czasu zastanawiam się, jak ją właściwie ocenić. Nie wciągnęła mnie... czytanie wlokło się przez długie dni, trawiłam kawałek po kawałku. Mimo to na pewno nie odważyłabym się porzucić jej w połowie (co rzadko bo rzadko, ale czasem mi się zdarza). Ale czy poleciłabym ją innym czytelnikom? Z pewnością. W szczególności jest to lektura obowiązkowa dla przeciwników aborcji, mimo że jeśli chodzi o kontrolę narodzin, to czasy zdecydowanie się zmieniły. Czasy, lecz ludzie niekoniecznie, nie wątpię, że dylematy kobiet z "Regulaminu..." są nieobce także wielu współczesnym.
Podsumowując krótko: książka jest świetnie skonstruowana, miejscami zabawna, przenikliwa, ciekawa, zdecydowanie warta przeczytania. No i gruba, grube książki lubię najbardziej :) Jedynie finał całej historii, muszę to niestety wyznać, nieco mnie rozczarował. Ale cóż, nie można mieć wszystkiego.

"Regulamin tłoczni win" chciałam przeczytać już dawno, ale jakoś jak dotąd nie było okazji. Przyznam, że książka mnie zaskoczyła swoją tematyką (nie miałam pojęcia, o czym jest, filmu "Wbrew regułom" także jeszcze nie widziałam). Zaintrygowała mnie też na tyle, że od dłuższego czasu zastanawiam się, jak ją właściwie ocenić. Nie wciągnęła mnie... czytanie wlokło się przez...