Frances Reilly miała zaledwie dwa latka gdy matka nie uprzedzając o niczym podrzuciła Ją i jej dwie siostrzyczki do zakonu ubogich sióstr z Nazaretu. W zakonie dziewczynka przeżywa niewyobrażalne krzywdy, jest maltretowana, poniżana do granic możliwości. Czytając książkę wiele razy musiałam przerwać gdyż nerwy sprawiały że nie byłam w stanie kontynuować. Opowiadanie jest niezwykle wstrząsające, tym bardziej że dziewczynkami nikt z zewnątrz się nie interesował dlatego siostry mogły robić z nimi to co chciały. Zadziwiające jest to jak wierzące istoty mogą być tak okrutne, często zastanawiałam się czy to nie były same szatany poprzebierane w siostry zakonne gdyż normalne osoby nie mogły by być aż tak okrutne. Książka bardzo szczera i niezwykle poruszająca, napisanie jej było dla autorki bardzo trudne przemogła się jednak aby sprawiedliwości stało się zadość.
Książkę polecam mimo drastycznych scen jest bardzo wciągająca i poruszająca, daje do myślenia i ujawnia wiele sekretów skrywanych przez zakonnice oraz znieczulicę społeczną która przeraża, władze które umywają ręce, oczy które nie chcą widzieć , uszy które słyszą ale udają nieme..
Powieść czytała Julia Kijowska która zrobiła to fenomenalnie.

Frances Reilly miała zaledwie dwa latka gdy matka nie uprzedzając o niczym podrzuciła Ją i jej dwie siostrzyczki do zakonu ubogich sióstr z Nazaretu. W zakonie dziewczynka przeżywa niewyobrażalne krzywdy, jest maltretowana, poniżana do granic możliwości. Czytając książkę wiele razy musiałam przerwać gdyż nerwy sprawiały że nie byłam w stanie kontynuować. Opowiadanie jest...

Przez kilka wieczorów zasiadałem przed komputerem, wchodząc w świat lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku w Irlandii. Trzy dziewczynki zostają oddane do sierocińca, prowadzone przez Ubogie Siostry z Nazaretu. Matka oddaje dziewczynki bez powiadomienia ich o tym fakcie. Trójka dzieci (dwumiesięczna Sinead, dwuletnia Frances oraz sześcioletnia Lorette) znajdują się nagle w zupełnie obcym miejscu, odizolowane od świata zewnętrznego. Natychmiast wchodzą w rygor narzucony przez zakonnice.

Frances Reilly zaczęła pisać te wspomnienia w czasie swojej psychoterapii. Wybrałem formę audiobooka. Dzięki lektorce - Juli Kijowskiej - szybko przeniosłem się do świata mającego niewiele wspólnego z dekalogiem chrześcijańskim. Kobiety, których zadaniem jest wychowanie dziewczynek zafundowały im piekło. Przemoc, nadużycia, w tym seksualne były na porządku dziennym. Z przerażeniem słuchałem fragmentów o wykorzystywaniu dziecka przez dwóch pedofilii na farmie, na którą została wysyłana. Siostry nie dały wiary słowom dziewczynki. Zamiast tego spotkała ją wielka kara za mówienie prawdy.

Piekło to mało powiedziane. To, co przeżyła Reilly to niesamowity ból fizyczny i psychiczny. Każda ucieczka kończyła się fiaskiem. Mnie jednak chyba najbardziej przeraził epilog. Chwila, jakże oczekiwana. Spotkanie z siostrami i matką, która powiedziała wprost : "Oddałam was, abyście nie kradli mi facetów".

Rozwaliła mnie ta historia. Jestem skłonny uwierzyć w jej autentyczność. Nie mam pojęcia, jak zakończyły się procesy skierowane przeciw byłym opiekunkom, ale kibicuję tym kobietom. Zawsze powinni zostać ukarani winni, a prawda, nawet ta najbardziej bolesna, powinna ujrzeć światło dzienne.
"Diabelskie nasienie" to mocna książka. Naprawdę nie mam pojęcia, ile osób jest w stanie się z tym zmierzyć. Ale warta tego ryzyka.

pisanyibaczej.blogspot.com

Przez kilka wieczorów zasiadałem przed komputerem, wchodząc w świat lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku w Irlandii. Trzy dziewczynki zostają oddane do sierocińca, prowadzone przez Ubogie Siostry z Nazaretu. Matka oddaje dziewczynki bez powiadomienia ich o tym fakcie. Trójka dzieci (dwumiesięczna Sinead, dwuletnia Frances oraz sześcioletnia Lorette) znajdują się nagle w...