Zaczęło się może nieciekawie i zbyt pompatycznie, ale w miarę przyzwoicie: Palmyra, cesarze i Zenobia. Temat o którym coś słyszałem, co nieco przeczytałem, ale wiedzę miałem i tak dość ograniczoną. Jednakże byłoby zbyt pięknie, gdyby poziom nie najwyższy, ale zadowalający, utrzymał się do końca. A rzeczą, która najbardziej zaczęła mnie drażnić był... nadmiar seksu! W życiu nie pomyślałbym, że tak bluźniercza myśl zakiełkuje i rozrastać się będzie z każdą kolejną stroną w mojej głowie, ale jednak tak się stało. Mea culpa!
Książka jest pełna zupełnie zbędnego, czasem nawet obrzydliwego i prymitywnego seksu, nie mam tu nawet na myśli Aureliana i Klodii, było to na początku mroczne, grzeszne, zakazane. Fajne. Ale gdy każdy następny rozdział, którego akcja nie dzieje się w Oriencie, zaczyna się od barwnego opisu "momentów", traci to swój urok, nudzi i w pewnym momencie żenuje, bez tego wszystkiego "Królowa" byłaby o 1/5 cieńsza. I chyba jednak treściwsza.
Piszę to ja, dwudziestoletni student, który nie myśli o niczym innym niż zapewnienie ciągłości gatunkowej, chyba że akurat jest głodny. Świat schodzi na psy.
Aha, zapomniałbym! Nie wiem czy to wina tłumaczenia czy genialnej konsultacji historycznej, ale ktoś się nie wysilił. Najbardziej utkwiło mi w pamięci wróżenie z wątroby indyka. Ciekawe? No ba! Ale co wywróżyli?! Haruspik prawdę ci powie! Odkrycie Ameryki za jakieś 1200 lat, indyki i KFC! To się nazywa pomyślna wróżba! A teraz huzia na Persa!

Zaczęło się może nieciekawie i zbyt pompatycznie, ale w miarę przyzwoicie: Palmyra, cesarze i Zenobia. Temat o którym coś słyszałem, co nieco przeczytałem, ale wiedzę miałem i tak dość ograniczoną. Jednakże byłoby zbyt pięknie, gdyby poziom nie najwyższy, ale zadowalający, utrzymał się do końca. A rzeczą, która najbardziej zaczęła mnie drażnić był... nadmiar seksu! W życiu...