Margo i Max wreszcie mają spokojne życie. Do czasu, aż w lasach zaczyna grasować potwór, który zabija wszystko, co spotka na swojej drodze. Co dziwniejsze, Margo zaczyna mieć bardzo realistyczne sny związane z tą kreaturą. A w stadzie Maxa pojawiają się niepokoje - zwłaszcza gdy chłopak zaczyna się zachowywać agresywnie. Czy Instytut ponownie miesza się w życie nastolatków-wilków, choć miał już tego nie robić? Czy Wolftown nie jest już bezpieczne?

Druga część mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła - nie sądziłam, że jeszcze tyle się może wydarzyć! Tajemniczy potwór grasujący nocą po lesie, nowa wkurzająca koleżanka - Carol, irytujący Carlos zadurzony w Margo, dziwne sny głównej bohaterki, niepokojące zachowanie Maksa i wiele, wiele innych rzeczy dodało tej opowieści fajnego kopa. I uwielbiam poczucie humoru Katarzyny Miszczuk! Nie mówiąc już o tym, że zakończenie po prostu rozwaliło mnie na łopatki - nie spodziewałam się takiego obrotu sytuacji! Przez to bardzo bym chciała, żeby powstała jeszcze co najmniej jedna część, bo przydałoby się rozwinąć parę wątków, które dla mnie pozostały bez wyjaśnienia...
Mimo wszystko - te dwie były dla mnie rewelacyjne!

Margo i Max wreszcie mają spokojne życie. Do czasu, aż w lasach zaczyna grasować potwór, który zabija wszystko, co spotka na swojej drodze. Co dziwniejsze, Margo zaczyna mieć bardzo realistyczne sny związane z tą kreaturą. A w stadzie Maxa pojawiają się niepokoje - zwłaszcza gdy chłopak zaczyna się zachowywać agresywnie. Czy Instytut ponownie miesza się w życie...