[Spoiler!] Wydanie w okładce miękkiej powinno być zakazane na rzecz twardej oprawy! Taka smakowita, dla fanów całej sagi, objętość grozi szybkim unicestwieniem książki. Długo wyczekiwany ostatni (a może nie?) tom przygód Belli i Edwarda wreszcie jest dostępny. Pani Meyer chyba postanowiła trochę urozmaicić sobie pracę i wprowadziła "Księgę Jacoba" pisaną z jego punktu widzenia. Chociaż dochodząc do myśli wilkołaka byłem zniechęcony i myślałem sobie "jeszcze tylko kilkadziesiąt stron", to kiedy od nowa akcja toczyła się z perspektywy Belli poczułem do niego sentyment. Już na sam początek "Przed świtem" (jaka wtopa tłumacza z tym tytułem!) mamy zaserwowane zwroty akcji. Po pięknym ślubie czeka nas biologiczna niespodzianka. Wpadniemy w wir różnych uczuć - miłości, strachu, lęku, instynktu macierzyńskiego... Właśnie, jeszcze nigdy, tak bardzo jak teraz, nie dało się wyczuć nierealności świata Cullenów. Niestety, w książce nie wszystkie aspekty są dość dobrze wyjaśnione (o ile w ogóle są), przez co magia wampirów traci na naturalności - ale za to jesteśmy co rusz atakowani nową dawką emocji i adrenaliny. Marzenie Belli wreszcie się spełnia, staje się wampirem (zastanawiam się jak zobaczymy to w filmie!). Jednak i tutaj odczuwam niedosyt. Początek "Drugiej księgi Belli" był dla mnie nudnawy (na tle innych fragmentów sagi). Dalej związek młodych Cullenów traci jakby na intensywności. Akcja nabiera tempa po ucieczce Alice i cała historia przybiera formę rodem z X-menów. Jesteśmy zasypani wampirami o niecodziennych zdolnościach, które przygotowują się do starcia z przeciwnikiem. Niestety, musimy obejść się smakiem, bo z punktu widzenia jakiegoś cichego obserwatora (załóżmy, że był to wyrzucony przez Meyer narrator powieści) zakończenie jest dosyć... statyczne? Jednak ja nie czuję się z tego powodu niezaspokojony - jakby nie było ktoś zignął, ktoś atakował, ktoś się bronił etc. Dzięki temu mieliśmy całą paletę sytuacji charakterystycznych dla wielkiej bitwy, ale... bez samej bitwy. Teraz muszę, niestety, wrócić do rzeczywistości. Długo wyczekiwany czwarty tom powieści był chyba przygotowany "na szybko" pod każdym względem: tłumaczenie (jak zwykle te same błędy), korekta (teraz nie tylko posiekane dialogi, ale również literówki, pozjadane wyrazy, a nawet Bella zmieniła kilka razy płeć!) i wydanie (w sklepach do tej pory są poobdzierane, powyginane i pomiętolone tomy - niekoniecznie z winy klientów) pozostawiają wiele do życzenia. Wracając do przyjemniejszych spraw - bardzo spodobała mi się okładka, chyba najlepsza ze wszystkich. Bella, jako krwisty marny pionek, który może zamienić się w dostojną, wszechmogącą królową i zakończyć tę partię szachów... Jedyne, czego żałuję po przeczytaniu tej powieści, to fakt, że to już (prawdopodobnie) ostatni tom...

[Spoiler!] Wydanie w okładce miękkiej powinno być zakazane na rzecz twardej oprawy! Taka smakowita, dla fanów całej sagi, objętość grozi szybkim unicestwieniem książki. Długo wyczekiwany ostatni (a może nie?) tom przygód Belli i Edwarda wreszcie jest dostępny. Pani Meyer chyba postanowiła trochę urozmaicić sobie pracę i wprowadziła "Księgę Jacoba" pisaną z jego punktu...