Książka bardzo nietypowa i wyraźnie nie dla każdego,co najbardziej widać w różnicy ocen czytelników oraz w niejednoznacznym wskazaniu przez nich najlepszego opowiadania ze zbioru,czy jak to nazwać.Mi osobiście najbardziej podobał się "Ślepy Willie",a to ze względu na głębszą analizę psychologiczną bohatera nowelki i spójność samej historii.W reszcie opowiadań brakowało mi owej głębi,nie udało mi się polubić postaci w nich występujących (za wyjątkiem Bobby'ego i Teda).Mimo kilku pięknych scen i dobrze zapowiadającego się pierwszego opowiadania,zabrakło mi jakiegoś dopełnienia,dobrego podsumowania,które jeśli nie zamknęłoby tematu książki-zawsze aktualnego zresztą,to skłoniłoby do dalszych refleksji.A tak,zamknąłem książkę z ulgą,bo zmęczyła mnie strasznie.King pokazał po raz kolejny,że potrafi pisać w sposób nieszablonowy i pomysł na konstrukcję zbioru miał znakomity,ale tym razem zabrakło w tym lekkości pióra i płynności.

Książka bardzo nietypowa i wyraźnie nie dla każdego,co najbardziej widać w różnicy ocen czytelników oraz w niejednoznacznym wskazaniu przez nich najlepszego opowiadania ze zbioru,czy jak to nazwać.Mi osobiście najbardziej podobał się "Ślepy Willie",a to ze względu na głębszą analizę psychologiczną bohatera nowelki i spójność samej historii.W reszcie opowiadań brakowało mi...