Francja, XVIII w., kręgi arystokracji czasów Ludwika XV, plotki, intrygi, wystawne bale - wśród tego znajdzie się nagle Madelaine de Montalia, skromne, słodkie, ale inteligentne i dobrze wykształcone dziewczę z Prowansji. Do tego tajemniczy On - hrabia de Saint-Germain, jak się okazuje geniusz muzyczny, alchemik, nienagannie kulturalny, w rzeczywistości jest ciut starszy niż te 45 lat na które wygląda. Jest oczywiście także intryga i niebezpieczeństwo - Krąg wyznawców Szatana pod przywództwem niejakiego barona de Saint Sebastien, który z pewnych powodów upatrzył sobie Madelaine na ofiarę.

Ze względu na tematykę pojawiają się często porównania tej serii do "Kronik wampirów" Anne Rice. Moim zdaniem Saint-Germain nie dorównuje jednak Lestatowi, może dlatego, że hrabia Rakoczy jest bardziej typem czułego kochanka, a nie łobuza jak główny bohater książek pani Rice. I w tym zasadniczo rzecz - "Hotel Transylvania" jest zdecydowanie romansem z elementami powieści przygodowej i horroru aniżeli horrorem jako takim.

Pomysł ciekawy, wykonanie mogłoby być lepsze (choć nie ukrywam, że bardzo podobały mi się listy na końcu każdego z rozdziałów stylizowane na XVIII-wieczną modę). Efekt natomiast uznaję za sympatyczny. Jest to niezłe czytadło (w tym nienegatywnym rozumieniu tego pojęcia) - wciąga i nie puszcza, gwarantując kilka godzin przyjemnie spędzonego czasu.

Zabieram się za drugi tom, mając nadzieję, że w nim Saint-Germain okaże ciut więcej swojej prawdziwej natury.

Francja, XVIII w., kręgi arystokracji czasów Ludwika XV, plotki, intrygi, wystawne bale - wśród tego znajdzie się nagle Madelaine de Montalia, skromne, słodkie, ale inteligentne i dobrze wykształcone dziewczę z Prowansji. Do tego tajemniczy On - hrabia de Saint-Germain, jak się okazuje geniusz muzyczny, alchemik, nienagannie kulturalny, w rzeczywistości jest ciut starszy...