"Przez wiele lat nie opuszczało mnie wrażenie, że urodziłem się za późno. Ciekawe czasy, niezwykłe wydarzenia, fenomenalne jednostki - wszystko to, w moim odczuciu, należało do przeszłości i raz na zawsze się skończyło." Ten fragment "Madame" Antoniego Libery doskonale pasuje do moich przemyśleń po przeczytaniu ostatniej strony owej powieści. Jej specyficzna atmosfera nie pozwalała zbyt łatwo o sobie zapomnieć, naprawdę trudno było powrócić do rzeczywistości po zetknięciu się ze światem bohatera.

Akcja utworu dzieje się w Polsce Ludowej. Jego główną postacią, a zarazem narratorem jest uczeń, który zakochuje się w swojej nauczycielce francuskiego. Chłopiec stara się poznać swój obiekt westchnień i zwrócić na siebie jego uwagę, co często przybiera dosyć groteskowe formy. Wszystko to splata się z wątkami politycznymi.
Warto zwrócić uwagę na budowę tego dzieła. Można w nim bowiem zauważyć tzw. "fikcję w fikcji", a także mnóstwo odniesień do innych autorów. Dzięki temu mniej doświadczeni czytelnicy mają szansę zapoznania się z twórczością wielu uznanych pisarzy, a ci bardziej obeznani w artystycznym światku na pewno z rozkoszą będą odnajdować kolejne aluzje literackie.

Mimo tego, że minęło wiele lat od momentu, w którym sięgnęłam po tę pozycję, nadal pozostaje ona jedną z moich ulubionych. Może to humor, wszechobecne parodia i ironia, a może budowa utworu tak bardzo przyciągnęły moją uwagę. Myślę, że z czystym sumieniem mogę polecić tę powieść. Podejrzewam, że każdy znajdzie w niej coś, co go oczaruje.

"Przez wiele lat nie opuszczało mnie wrażenie, że urodziłem się za późno. Ciekawe czasy, niezwykłe wydarzenia, fenomenalne jednostki - wszystko to, w moim odczuciu, należało do przeszłości i raz na zawsze się skończyło." Ten fragment "Madame" Antoniego Libery doskonale pasuje do moich przemyśleń po przeczytaniu ostatniej strony owej powieści. Jej specyficzna atmosfera nie...