Ta opowieść, to historia skierowana szczególnie do dziewcząt w wieku nastoletnim. Oznaczona jako lektura dla gimnazjum, a o ile sobie przypominam, to nikt nawet nigdy nie wspominał o takiej książce w szkole. Wielka szkoda…
Ta książka to opowieść, a ściślej rzecz ujmując – pamiętnik lub dziennik prowadzony przez dziewczynę, młodą nastolatkę, która jest obecnie w klasie maturalnej. Najlepsza uczennica w szkole, tzw. „kujon”, a jednak nie układa jej się życie w domu – jej tata zmarł, a matka, wygląda na to, że nigdy tak naprawdę jej nie kochała. Raczej traktuje ją jako inwestycję na przyszłość. Życie osobiste także nie idzie tak jakby Magda tego sobie życzyła, bo chociaż nie jest najbrzydszą dziewczyną w szkole, to jakoś adoratorów wielu nie ma. Aż do czasu wakacji, kiedy przypadkowo spotyka Łukasza(najprzystojniejszego chłopaka w szkole), ten zaprasza ją na spacer, lody i do siebie do domu. Od tego czasu życie Magdy zmieni się diametralnie, a czy na dobre? Oceńcie i przekonajcie się sami.
To naprawdę specyficzna i miła książka, którą czyta się z przyjemnością. Oczywiście na samym początku musimy przyzwyczaić się do stylu w jakim jest pisana. Magda wszystkie zdarzenia i wrażenia opowiada w swoim dzienniku, który pisze na komputerze PC – nazywa go Dżordż. Wszystko przez to, że jako zamknięta w sobie nastolatka, nie ma przyjaciela któremu mogłaby powierzyć swoje sekrety. Znajduje więc swojego powiernika w komputerze. Tak jak już mówiłam, kiedy przyzwyczaimy się do stylu pisania Magdy – to wciągamy się w jej historię. Sama nie mogłam się w pewnym momencie oderwać od tej książki, wiedziona ciekawością co stanie się dalej.
Magda wprowadza nam także chwile niepewności, kiedy to mówi, że nie może nam teraz danego zdarzenia opisać tak było dla niej trudne i zrobi to w kolejnych rozdziałach.
Osobiście nawet nie przypuszczałam, że tak bardzo polubię tę książkę, i że tak bardzo przypadnie mi ona do gustu. Opowieść mnie wciągnęła i przeżywałam z główną bohaterką wszystko to co ona sama. W jeden wieczór przeczytałam większość książki.
Całość zawarta jest na 213 stronach i uważam, że ta opowieść powinna być lekturą obowiązkową w gimnazjum. Koniecznie powinny przeczytać ją młode dziewczęta.
Moja ocena: 10/10
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

Ta opowieść, to historia skierowana szczególnie do dziewcząt w wieku nastoletnim. Oznaczona jako lektura dla gimnazjum, a o ile sobie przypominam, to nikt nawet nigdy nie wspominał o takiej książce w szkole. Wielka szkoda…
Ta książka to opowieść, a ściślej rzecz ujmując – pamiętnik lub dziennik prowadzony przez dziewczynę, młodą nastolatkę, która jest obecnie w klasie...