Po książkę Stiega Larssona sięgnąłem z wiedzą, że odniosła wielki sukces na całym świecie. Często się zdarza, że książki które są na ogół chwalone i reklamowane okazują się przeciętnymi „zabójcami czasu” i odstawiamy je na półkę nie docierając do ostatnich rozdziałów. Dlatego do lektury podszedłem z lekkim uprzedzeniem. Objętość książki (634 strony) może przestraszyć i zniechęcić czytelników, lecz przełamałem się i postanowiłem zagłębić się w sensacyjną opowieść szwedzkiego pisarza.
Przystojny dziennikarz i wydawca magazynu „Millennium” Mikael Blomkvist ma za zadanie przyjrzeć się sprawie kryminalnej sprzed czterdziestu lat, kiedy to na niewielkiej wyspie Hedeby we Szwecji zniknęła bez śladu Harriet Vanger. Do pomocy została przydzielona dziennikarzowi aspołeczna Lisbeth Salander, która jest jedną z lepszych reasercherek w kraju. Choć mogłoby się wydawać, że są zupełnymi przeciwieństwami, okazują się niezwykle zgranym zespołem, który szybko wpada na pierwsze tropy prowadzące do rozwiązania mrożącej krew w żyłach zagadki.
Po przeczytaniu pierwszego rozdziału oderwałem się od rzeczywistości. W ciągu zaledwie kilku minut moja wyobraźnia znalazła się w północnej Szwecji. Dzięki rozbudowanym opisom, autor ukazuje klimat małej wyspy oraz ciekawie kreuje bohaterów. Nie chcę zdradzić za dużo fabuły więc mogę powiedzieć tylko że było znakomicie prowadzona od początku do końca książki i myślę, że nikt nie będzie się nudził czytając ten unikatowy thriller.
Każda książka ma wady, lecz szczerze przyznam się, że nie jestem w stanie podzielić się spostrzeżeniami na temat wad w dziele Stiega Larssona. Niektórym czytelnikom, może nie spodobać się fakt, że w książce jest wiele opisów, lecz myślę, że tak jak to było w moim przypadku po przeczytaniu całości będziemy szczęśliwi, że powieść jest tak bogata w opisy, które wydawały nam się długie, a okazuje się, że dzięki nim książka jest tak niesamowita.
Ze względu na obowiązki przeczytanie tej powieści zajęło mi 5 dni, lecz wszystkim którzy zamierzają sięgnąć po tę książkę polecam wziąć sobie dwa dni urlopu bo z własnego doświadczenia wiem, że w pracy nie można się skupić rozmyślając cały czas co wydarzy się na kolejnych stronach, do których jeszcze nie dotarliśmy. Całość sprawia, że nie można się oderwać od książki. Po zakończeniu trudno powstrzymać się przed pójściem do księgarni po kolejny tom dlatego najlepiej kupić od razu całą trylogię.

Po książkę Stiega Larssona sięgnąłem z wiedzą, że odniosła wielki sukces na całym świecie. Często się zdarza, że książki które są na ogół chwalone i reklamowane okazują się przeciętnymi „zabójcami czasu” i odstawiamy je na półkę nie docierając do ostatnich rozdziałów. Dlatego do lektury podszedłem z lekkim uprzedzeniem. Objętość książki (634 strony) może przestraszyć i...