"Arktyka to bezlitosny wróg. Walczy z tobą każdą bronią, jaką ma pod ręką, atakuje bez ostrzeżenia, a najmocniej uderza wówczas, gdy wydaje ci się, że już ją pokonałeś" (s. 162)

Kiedy przeczytałam opis książki, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Wiem, że sama nie zdołałabym przetrwać ani jednego dnia w tak ekstremalnych warunkach, dlatego byłam ciekawa, jak rozbitkowie amerykańskich samolotów zdołali przeżyć aż 148 dni w najbardziej wrogim dla człowieka środowisku.

"Lodowe piekło" to historia, która zdążyła się w czasie II wojny światowej przeplatana wydarzeniami z czasów obecnych.
Gdy w 1942 roku na Grenlandii rozbija się samolot transportowy C-53, rozpoczyna się natychmiastowa akcja ratunkowa. Niestety wysłany na pomoc bombowiec B-17 znalazł się w poważnych tarapatach za sprawą pogarszających się warunków atmosferycznych. Pilot stracił orientację w oślepiającej bieli i skrzydłem samolotu zawadził o lód. Bombowiec B-17 runął na ziemię. Zamiast odnalezienia rozbitego transportowca, pasażerowie B-17 sami potrzebowali natychmiastowej pomocy. Możliwości ratunku w tak ekstremalnych warunkach pogodowych są niewielkie, jednak amerykańska Straż Wybrzeża nie ustawała w kolejnych próbach. Grumman Duck (samolot zwiadowczy) po wielu trudach zdołał przetransportować dwóch z dziewięciu rozbitków B-17. Jednak podczas drugiego kursu ratunkowego sam zaginął w burzy śnieżnej...

Historia nam współczesna, to próba odnalezienia wraku Kaczki wraz z ciałami zaginionych. Problem ze zdobyciem funduszy, późniejsza walka z niedziałającym sprzętem oraz pogarszającymi się warunkami atmosferycznymi opisana przez autora książki (który brał udział w akcji), trzyma w napięciu równie mocno, co opis walki rozbitków o przetrwanie.

Książka "Lodowe piekło" to literatura faktu, jednak dostarcza tylu emocji, co niejeden thriller. Mimo, iż od początku znamy losy rozbitków, próby ich uratowania przyspieszają bicie naszych serc.

"Arktyka to bezlitosny wróg. Walczy z tobą każdą bronią, jaką ma pod ręką, atakuje bez ostrzeżenia, a najmocniej uderza wówczas, gdy wydaje ci się, że już ją pokonałeś" (s. 162)

Kiedy przeczytałam opis książki, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Wiem, że sama nie zdołałabym przetrwać ani jednego dnia w tak ekstremalnych warunkach, dlatego byłam ciekawa, jak...