Zaczytywałam się w kolejnych częściach „Przypadków księdza Grosera” (Adieu, Trufle, Cudze pole) Jana Grzegorczyka. Powieści pełne przeróżnych osobowości, losów. Bogate w soczyste życie. Nie zawsze radosne, czasami dramatyczne. Trudne, ułomne ludzką niedoskonałością, a mimo to zawsze z nadzieją na lepsze... Budujące. Zapisałam kilka myśli, by mi nie uleciały:

– Ze wszystkich pór roku najbardziej lubię wiosnę, lato, jesień i zimę.
– Noc po to w sercu człowieka zapada, by na jego dnie zajaśniały gwiazdy.
– Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach życia...
...kapłaństwo to tylko droga do człowieczeństwa...
– Miej nadzieję na najlepsze. Spodziewaj się najgorszego. Życie to przedstawienie, przed którym nie mieliśmy żadnej próby. (Mel Brooks)
– Dotyk jest najważniejszy. Dzięki niemu można obejść rozum i serce.
– Czegokolwiek doświadczysz, nigdy nie bądź zgorszony człowiekiem. To tak jakbyś gardził Bogiem.
– Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż jakiekolwiek inne...
– Nie można iść w życiu dwiema drogami na raz.
– Wielu padło od ostrza miecza, ale nie tylu co od języka.
– Jesteśmy kruchymi naczyniami. Każdy z nas kiedyś spada i się tłucze. Historie skorup bywają przeróżne... Był kiedyś taki sławny japoński twórca, Hokusai. Na jednej z waz namalował przepiękny widok świętej góry Fudżijamy. Pewnego dnia ktoś upuścił wazę. Hokusai powoli sklejał kawałki rozbitej porcelany. By upamiętnić jednak to, co spotkało wazę, by uwiecznić jej historię, krawędzie poszczególnych kawałków pokrywał złotem. W efekcie naczynie okazało się jeszcze piękniejsze niż przedtem.

Zaczytywałam się w kolejnych częściach „Przypadków księdza Grosera” (Adieu, Trufle, Cudze pole) Jana Grzegorczyka. Powieści pełne przeróżnych osobowości, losów. Bogate w soczyste życie. Nie zawsze radosne, czasami dramatyczne. Trudne, ułomne ludzką niedoskonałością, a mimo to zawsze z nadzieją na lepsze... Budujące. Zapisałam kilka myśli, by mi nie uleciały:

– Ze...