Trzeci Tom przygód Mii i Grima.
Tajemnicza mgła unosi się nad Paryżem, a ludzie, którzy są w jej zasięgu zapadają w głęboki sen.
Tym razem Mii i Grimowi przyjdzie się zmierzyć z jeszcze groźniejszym przeciwnikiem.
Przy pomocy Lyskiana i Remiego będą musieli zmierzyć się nie tylko z demonem, który postanowił zniewolić wszystkich ludzi, ale także z własnymi słabościami i swoją ciemną stroną.
Niezwykle ciekawa i intrygująca.

Trzeci Tom przygód Mii i Grima.
Tajemnicza mgła unosi się nad Paryżem, a ludzie, którzy są w jej zasięgu zapadają w głęboki sen.
Tym razem Mii i Grimowi przyjdzie się zmierzyć z jeszcze groźniejszym przeciwnikiem.
Przy pomocy Lyskiana i Remiego będą musieli zmierzyć się nie tylko z demonem, który postanowił zniewolić wszystkich ludzi, ale także z własnymi słabościami i...

Po raz trzeci Grim ociera się o niebezpieczeństwa świata. I po raz kolejny przemierza różne miejsca, żeby mu się wszystko udało. Nie mogę odmówić tej książce akcji. Zaczyna się już w pierwszym rozdziale. Niestety czytelnik po pewnym czasie zaczyna się gubić. Opisy ciągną się w nieskończoność. Ostatnia walka Grima z Verusem jest za długa i szczerze czytałam już wtedy z przymusu. Seria Grim nie jest zła. Pierwsza część naprawdę mi się podobała. Autorka stworzyła całkowicie nowy świat. Widać, że ma wielką wyobraźnię i życzę jej w przyszłości samych sukcesów.

Po raz trzeci Grim ociera się o niebezpieczeństwa świata. I po raz kolejny przemierza różne miejsca, żeby mu się wszystko udało. Nie mogę odmówić tej książce akcji. Zaczyna się już w pierwszym rozdziale. Niestety czytelnik po pewnym czasie zaczyna się gubić. Opisy ciągną się w nieskończoność. Ostatnia walka Grima z Verusem jest za długa i szczerze czytałam już wtedy z...

Kolejna część przygód Grima i Mii i kolejna pozycja obowiązkowa w mojej biblioteczce. Po raz kolejny się nie zawiodłam, jak zwykle bohaterka potrafiła w sposób ciekawy i wciągający opisać wydarzenia jakie rozegrały się w świecie naszego Gargulca. Nie da się jednak ukryć tego, że jest to kalka z poprzednich części. Zaczyna dziać się coś złego, okazuje się, że dawne zło zagraża światu i nasza para głównych bohaterów z pomocą ich przyjaciół rusza na ratunek. Tak jest również i w tym przypadku, nad Paryżem zaczyna pojawiac się mgła, ludzie, którzy się z nią zetknęli zasypiają, a potem znikają. Okazuje się, że dawny wróg Grima próbuje przejąć władzę. Mimo tej powótrki z historii książka jest napisana w taki sposób, że nawet się tego nie zauważa i brnie sie przez wszsytkie stronnice z zapartym tchem śledząc przygody bohaterów. Dla niektórych czytelników problemem może być, zbyt wielka liczba kolejnych przygów, jedna się końcy, a nastepna zaczyna i w sumie zawsze coś naszym bohaterom wypada. Sama miałam wrażenie, że niektóre wątki zostaly wprowadzone, tylko po to, żeby książka objętościowo dorównywała swoim poprzedniczkom. Kolejną rzeczą, która niezbyt mi przypadła do gustu były bardzo obszerne opisy, które czasami o mało mnie nie zanudziły, a których nie powstydziłby się sam mistrz Tolkien, a także bardzo dlugie wręcz monologi bohaterów, które czasami swoi patosem wyglądały jakby przygody Grima były wielką epopeją, a nie ksiązką dla młodzieży. Takie zagranie jeszcze jestem w stanie zrozumieć u istot, które przeżyly wieki jak wampiry, ale nie u ludzi, zwłaszcza u tych, kórzy dopiero od niedawna żyją w tym nowym świecie i próbują się dopasować.
Podsumowując tak jak jej poprzedniczki i tak część jest bardzo dobrze napisana, ciekawe i zaskakujące niekiedy sploty wydarzeń, mnie osobiście bardzo zaskoczyły intencje głównego złego, o których dowiadujemy się na samym końcu.
Bardzo polecam.

Kolejna część przygód Grima i Mii i kolejna pozycja obowiązkowa w mojej biblioteczce. Po raz kolejny się nie zawiodłam, jak zwykle bohaterka potrafiła w sposób ciekawy i wciągający opisać wydarzenia jakie rozegrały się w świecie naszego Gargulca. Nie da się jednak ukryć tego, że jest to kalka z poprzednich części. Zaczyna dziać się coś złego, okazuje się, że dawne zło...

Podobnie jak w dwóch poprzednich częściach, akcja zaczyna się natychmiast po przeczytaniu pierwszego rozdziału. Spotykamy tych samych bohaterów, chociaż w świeżych opisach. Tym razem, głównym wątkiem jest tajemnicza mgła, która panoszy się po Paryżu i usypia ludzi, którzy następnie znikają. Potem wątek ciągnie się, dopóki dopóty nasi bohaterowie nie pokonają głównego złego, który za tym stoi.
Lubię fantasy w czystej postaci i tylko dlatego ta powieść mi się podoba. Nawet bardzo. Ogromnym plusem są fantastyczni bohaterowie. Jest ich tak wielu i mają różne charaktery, że każdy znalazłby swojego ulubieńca. Zdecydowanie lubię opisy w tej książce. Są szczegółowe, zawsze przedstawiają istotę rzeczy. Są również realistyczne, nie kryją brzydoty, maskując ją na siłę wyciąganiem zalet. Z drugiej jednak strony, czasami jest ich zbyt wiele i autorka zawala nas nimi, wręcz zanudzając. Chociaż największym minusem jest właściwie rozległość tego opasłego tomiska. Żeby nie zrozumieć mnie źle - nie mam nic przeciwko czytaniu rzeczy długich, wręcz przeciwnie. Lubię jak książka ma początek i koniec, zatem ilość stron się nie liczy (zaleta jest wyłącznie taka, iż krótsze książki wygodniej się trzyma). Mimo wszystko, fabuła toczy się ciągle w kółko. To, co Gesa Schwartz rozpisała na 700 stron, można by śmiało zmieścić w 500.

Podobnie jak w dwóch poprzednich częściach, akcja zaczyna się natychmiast po przeczytaniu pierwszego rozdziału. Spotykamy tych samych bohaterów, chociaż w świeżych opisach. Tym razem, głównym wątkiem jest tajemnicza mgła, która panoszy się po Paryżu i usypia ludzi, którzy następnie znikają. Potem wątek ciągnie się, dopóki dopóty nasi bohaterowie nie pokonają głównego złego,...

Po poprzedniej części zmusiłam się żeby dobrnąć do końca, bo nadmiar błędów, nieścisłości w fabule i coraz bardziej legendarne czary znudziły mnie już w połowie książki. Niestety zamknięcie trylogii w tych kwestiach niewiele się różni od poprzedniego tomu - unikatowych i niezwykłych sytuacji i miesc jest tu tak wiele, że żadna z nich nie jest na tyle wyjątkowa by czytelnik poczuł różnicę. Do tego główny bohater, na którym oczywiście muszą się skupiać wszystkie moce i niezwykłości świata i pseudo wątek miłosny dodany przez autorkę chyba całkowicie na siłę. No i te nawarstwiające się opisy, które już na wczesnym etapie książki brzmią jak wydumany bełkot... (welony, welony wszędzie) Długo mogłabym pisać. Wielki żal, że dobry pomysł na oryginalny świat został zmarnowany, a trzecia część niniejszej serii tylko utwierdziła mnie w przekonaniu, że autorka nie miała ani dobrych doradców, ani redaktorów.

Po poprzedniej części zmusiłam się żeby dobrnąć do końca, bo nadmiar błędów, nieścisłości w fabule i coraz bardziej legendarne czary znudziły mnie już w połowie książki. Niestety zamknięcie trylogii w tych kwestiach niewiele się różni od poprzedniego tomu - unikatowych i niezwykłych sytuacji i miesc jest tu tak wiele, że żadna z nich nie jest na tyle wyjątkowa by czytelnik...